اصلاح مدل رطوبتی حاکم بر نمایه شدت خشکسالی پالمر برای مناطق تحت کشت آبی و صحت‌سنجی به کمک داده‌های ماهواره‌ای

نمایه شدت خشکسالی پالمر به دلیل‌ایجاد رابطه میان تغییرات هواشناسی و شرایط کشاوزی، کی از مهمترین نمایه‌های تخمین خشکسالی کشاورزی می‌باشد.‌این نمایه در واقع مبتنی بر ک مدل عرضه و تقاضای آب در خاک عمل می‌کند. از‌این رو اصلاح و نیز افزایش قدرت تفکیک مکانی مدل آبی آن قدمی در افزایش کارایی و دقت نمایه پالمر در تخمین صحیح تر خشکسالی و در نتیجه بهبود مدیریت بحران خواهد بود. در‌این تحقیق، توزیع مکانی رطوبت حاصل از مدل رطوبتی‌این نمایه پس از اصلاح آن برای مناطق تحت کشت آبی، با استفاده از داده‌های شبکه‌ای شده خاک و هواشناسی و داده های trmm با تفکیک مکانی 1 کیلومتر توسط نرم افزار matlab ، برای ک دوره 10 ساله ( از 1998 تا 2007 برای استان اصفهان استخراج و مطالعه شد. نتایج در 120 لایه اطلاعاتی حاوی رطوبت ماهانه عمق ک متری سطح خاک استخراج شد. نتایج مقایسه رطوبت بدست آمده از مدل با رطوبت بدست آمده از ماهواره نشان می‌دهد مدل رطوبتی پالمر در مناطق بایر ا تحت کشت دیم، رطوبت را با دقت مناسبی مدل می کند اما در مناطق تحت کشت آبی دقت مناسبی ندارد که پس از اعمال تغییرات و اصلاح مدل بیلان آبی آن، رابطه رطوبت مدل شده با رطوبت بدست آمده از تصاویر ماهواره‌ای در مناطق تحت کشت آبی به طور معناداری افزایش میابد (افزایش r^2 از حدود 0/14 به حدود 0/03 در دوره خشک و از 0/19 به 0/50 در دوره تر) و به همبستگی معادل در زمین‌های فاقد کشت آبی نزدیک می‌شود.