مطالعه ی آماری و شناسایی نوع مه به کمک یک الگوریتم در مهمترین فرودگاه های کشور

نظر به اهمیت کاهش دید افقی ناشی از وقوع مه برای عملیات فرود هواپیما در یک فرودگاه ، در این مطالعه کوشش شده است ضمن بررسی آماری باد، ارتفاع کف ابر و دید افقی کمتر از حداقل دید فرودگاه در موارد فرودگاه های مهم و پرترافیک کشور شامل مهرآباد تهران، مشهد، رشت، تبریز، اهواز، کرماشاه و بندر عباس، الگوی میانگین جوی شاخص های فشار تراز دریا، باد و مقدار ابر تعیین و  با استفاده از الگوریتم شناسایی مه، انواع مه ایجاد شده در فرودگاه های منتخب و در دوره ی 1995-2014 (20 سال) شناسایی شوند. مهمترین نتایج این بررسی نشان می دهد در ماه های سرد سال (دسامبر، ژانویه و فوریه) بیشترین رخداد مه در کل کشور گزارش شده است. غالب گزارش ها قبل از طلوع و بعد از غروب خورشید و به ترتیب در ساعت های 03، 00 و utc21 دیدبانی شده اند. الگوی میانگین سمت وسرعت باد در ارتفاع 10 متری نشان دهنده ی هوای آرام در غرب کشور و بادهای غربی با سرعت میانگین 5 تا 10 نات در نواحی مرکزی و شرق کشور دیده می شوند که در حاشیه شمال شرق ایران گردش چرخندی کوچکی را نشان می دهند. بیشترین آمار رخداد مه در فرودگاه های اصفهان، کرمانشاه و رشت مربوط به مه تابشی نوع دوم ( وزش باد ملایم و ارتفاع کف ابر 300 پا یا کمتر) می باشد. مه تابشی نوع یک (وزش ملایم باد و آسمان بدون ابر) بیشترین هوای مه آلود را در فرودگاه های به خود اختصاص داده است. در فرودگاه های مهرآباد تهران و تبریز ضمن اینکه تعداد رخداد ها کمتر از سایر فرودگاه ها می باشد، بیشترین رخداد به مه ناشی از پایین آمدن ارتفاع کف ابر برمی گردد. این امر می تواند در اثر وقوع بارش جبهه ای ایجاد شود. مه فرارفتی تنها در فرودگاه مشهد قابل بررسی و توجه می باشد. به نظر میر سد گردش چرخندی در الگوهای میانگین باد موجب شده شکل گیری مه فرارفتی که نیازمند وزش بادهای حداقل 6 ناتی می باشد، در فرودگاه مشهد بیشتر از دیگر فرودگاه ها باشد که نیازمند بررسی های موردی سایر عوامل در این فرودگاه می باشد.