بررسی تاثیر تغییرات قدرت سیاسی بر تحولات فرش کرمان در عصر قاجار با تاکید بر عصر نوزایی در فرش کرمان

فرش یکی از مهم ترین هنرهای اصیل و سنتی ایران به شمار می آید که در طول تاریخ هنر این سرزمین یکی از پویاترین نظام های گفتمانی را شکل داده است. در جغرافیای فرش ایران منطقه کرمان همانند ستاره ای درخشان می درخشد. از مهم ترین ویژگی های فرش کرمان این است که به خوبی توانسته است با تحولات فرهنگی و سیاسی ایران همراه شود و به شایستگی صورت بندیهای معرفتی و گفتمان های رایج در فرهنگ ایرانی را بازنمایی کند. نظام گفتمانی فرش کرمان سابقه و پیشینه کهنی دارد و با گذر زمان فرازونشیب های متعددی را تجربه کرده است. هرچند که نمونه های موجود فرش کرمان نشان دهنده آن است که سابقه این هنر در این منطقه به دوره های قبل از صفویه می رسد، درخشان ترین دوره تحولات قالی کرمان پس از عصر صفویه در دوران قاجار روی می دهد و می توان تاثیر مولفه های قدرت سیاسی و اقتصادی را در نظام گفتمانی فرش کرمان در عصر قاجار به خوبی مشاهده کرد. در این پژوهش با رویکردی تاریخی و تطبیقی سعی داریم به این پرسش اصلی پاسخ دهیم که مولفه های قدرت به ویژه قدرتهای سیاسی- اقتصادی حاکمان محلی چه نقشی در تحولات فرش کرمان داشته اند؟ در این مقاله با تکیه بر مبانی نظری گفتمان قدرت میشل فوکو، تحولات فرش کرمان در عصر رونق که با توجه به تحولات تاریخی فرش کرمان آن را عصر نوزایی نام نهاده ایم، بررسی می شود و نتیجه قابل تامل در این مقاله این است که قدرتهای سیاسی و اقتصادی مهمترین عوامل شکل دهنده نظام گفتمانی فرش کرمان به شمار می روند.