مقایسه تطبیقی شخصیت های منطق الطیر عطار نیشابوری با شخصیت های نمایشنامه در انتظار گودو اثر سامویل بکت

این پژوهش به بررسی تطبیقی بین شخصیتهایِ منطق الطیر با شخصیت های نمایشنامه در انتظار گودو می پردازد. هدف از این پژوهش مقایسه تطبیقی بین شخصیت ها، زاویه دید و کنش هرکدام از آنهاست. پرنده ها در منظومه منطق الطیر عزم سفر می کنند و به رهبری هدهد برای یافتن سیمرغ می کوشند و در این راه از هفت مرحله می گذرند. درنهایت فقط سی مرغ به سیمرغ می رسند. در نمایشنامه درانتظارگودو افرادی منتظرند که گودو بیاید و پسرکی از طرف گودو مرتب پیغام می آورد. اما گودو هرگز نمی آید. در وهله اول این سوال مطرح می شود که آیا به راستی مطابقت یک اثر با محتوای اخلاقی-عرفانی همچون منطق الطیر با نمایشنامه درانتظارگودو با مضمون ابسوردی امکان پذیر است؟ چالش اصلی این بررسی تطبیقی در وجود و عدمِ معنا و معنویت در زندگی شخصیت های این دو اثر و زاویه دید دو نویسنده بزرگ به دنیای پیش روی بشریت است. این پژوهش با روشهای تحلیلی-توصیفی انجام شده است. نتیجه پژوهش این است که شخصیت های عطار در تمام مراحل در تلاش اند ولی شخصیت های بکت منفعل هستند و برای رهایی و وصال به آرزوهایشان چشم امید به دیگری بسته اند. شخصیت های بکت واگرا و شکست خورده اند درحالیکه شخصیت های عطار موفق و همگرا هستند. درنهایت به این نتیجه می رسیم که سامویل بکت با نشان دادن پوچی و بی هدفی، وابستگی به مادیات ناشی از عدم وجودِ حقیقت بینی و خودشناسی بشریت را به وحدت دعوت می کند و عطار نیشابوری با نمایش حقیقت و شیرینی دست یابی به وحدت، انسان را از وابستگی به مادیت برحذر می دارد.