هفت مفهوم موثر در اسناد بین​ المللی حفاظت پس از منشور ونیز بر حفاظت از میراث روستایی

اسناد بین​المللی حفاظت، از مهم​ترین دستاوردهای همکاری جامعۀ جهانی و چکیدۀ تجربیات بین​المللی و نشان دهندۀ سیر رشد دانش در زمینۀ حفاظت است. توسعۀ واژگان مفهومی و ورود مفاهیم جدید به این اسناد سبب تقویت مبانی نظری حفاظت و توجه کامل تر به الگوهای پیچیده تر میراثی شده است که از جملۀ »میراث روستایی « است. طرح برخی از این مفاهیم مستقیماً بر پذیرش ابعادی مغفول از روستا، به عنوان بخشی از میراث بشری و ورود برخی دیگر از آن​ها برای ارائۀ رویکردهای پیچیده تر و چندجانبه در مواجهه با آن تاثیرگذار بوده است. هدف این مقاله تبیین و توضیح مفاهیم موثر بر تکوین و بسط مفهوم میراث روستایی در این اسناد و بیان نسبت هریک از این مفاهیم با مفهوم میراث روستایی و تاثیر متقابل آن​ها بر تغییر رویکردهای حفاظت از میراث روستایی است. این مقاله محصول بررسی و تحلیل محتوای حدوداً چهل سند منتسب به سه نهاد بین المللی یونسکو، ایکوموس و شورای اروپا است و بر مبنای مطالعات کتابخانه ای و بررسی​کردن متن اصلی اسناد انجام شده است. ماهیت این بررسی​ها در ذیل روش های تحقیق کیفی قرار می​گیرد و راهبرد این تحقیق توصیفی_ تحلیلی است. در نوشتۀ حاضر به سابقۀ پیدایش هفت مفهوم »میراث زنده، کیفیت و شیوۀ زندگی، پایداری، دیدگاه فرهنگی، بوم​زادی، میراث ناملموس و روح مکان « توجه شده که بر تکوین و تکامل مفهوم میراث روستایی بسیار تاثیر داشته اند و ارتباط آنها با همدیگر از طریق وجوه ارزشی روستا بررسی شده است. این بررسی​ها نشان می دهد: شناخت عمیق تر هریک از این مفاهیم ابعاد گسترده تری از مفهوم میراث روستایی را روشن می سازد تا جایی که میراث روستایی به مفهوم کل روستا نزدیک می شود. تحلیل کردن سیر تکامل مفهوم میراث روستایی، چشم اندازی را فراروی این مفهوم به ما نشان می​دهد که در حل چالش هم​پیوندی و وجوه چندگانۀ آن و تامل​کردن دربارۀ ارتقای این مفاهیم در تناسب با جهانبینی سازندۀ آن بسیار موثر است