شناسایی مولفه‌های آموزشی اثربخش تدریس تاریخ معماری اسلامی بر مبنای تجربه حرفه‌ای استادان این حوزه

هدف اصلی مطالعه‌ حاضر، شناسایی مولفه‌های تدریس تاریخ معماری اسلامی در مقطع کارشناسی با تمرکز بر اثربخشی شگردهای اجرای محتوا مطابق اهداف مهارتی و معمارانه و بر اساس تجربه‌ حرفه‌ای استادان دانشگاه به منظور ایجاد یک چارچوب مفهومی و توسعه‌ مبانی نظری تدریس است. رویکرد پژوهشگر در این بخش از پژوهش، رویکرد کیفی با استفاده از راهبرد پدیدار‌نگاری است. مشارکت‌کنندگان شامل 15 نفر از استادان تاریخ معماری بودند که از طریق نمونه‌گیری هدفمند تا رسیدن به اشباع نظری انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از مصاحبه‌ عمیق و نیمه‌سازمان‌یافته جمع‌آوری شدند. روش تحلیل داده‌ها، تحلیل محتوای استقرایی با استفاده از کدگذاری در سه سطح باز، محوری و منتخب بود. یافته‌های مربوط نشان دادند که مقوله‌های اساسی تدریس اثربخش تاریخ معماری از منظر مهارت‌های آموزشی شامل؛ 1. تدریس متناسب با ویژگی‌های شخصیتی، 2. تدریس مبتنی بر مهارت‌های آموزشی، 3. تدریس مبتنی بر یادگیری و تفکر طراحی مبتنی بر مسئله، 4. تدریس راهکارهای بازشناسی و تداوم مفاهیم و الگوها هستند.  

identifying effective educational components for teaching the history of islamic architecture based on the professional experience of professors in this field

the main purpose of this study is to identify the components of teaching the history of islamic architecture by focusing on the effectiveness of content implementation techniques in accordance with skill and architectural goals and based on the professional experience of university professors to create a conceptual framework and develop theoretical foundations of teaching. the researcher approach in this part of the research is a qualitative approach adopting the phenomenon of phenomenology. participants included 15 professors of architectural history who were selected through purposive sampling to achieve theoretical saturation. data were collected using in-depth and semi-structured interviews. the data analysis was based on inductive content analysis using coding at three levels: open, axial and selected. the relevant findings showed that the basic categories of effective teaching of architectural history in terms of educational skills include: 1) teaching tailored to personality traits, 2) teaching based on educational skills, 3) teaching based on learning and problem-based design thinking, and 4) teaching strategies for recognizing and perpetuating concepts and patterns.