تحلیلی بر چگونگی روابط دولت سلاجقه روم با خلافت عباسی

چکیده دولت سلاجقه روم در حدود سال 470 هـ .ق و با همت یکی از بزرگان خاندان سلجوقی با نام سلیمان بن قتلمش تاسیس گردید. وی با حمله به مرزهای امپراطوری بیزانس توانست شهرهای مهمی همچون قونیه و ازنیق را به تصرف درآورد و یک دولت قدرتمند را در سرزمین آناتولی (آسیای صغیر)، بنیان نهد، دولتی که تا سال 708 هـ .ق یعنی نزدیک به دو سده و نیم پس از وی نیز دوام یافت. آنچه در نوشتار حاضر به آن پرداخته شده، تحلیلی بر نوع روابط سلاطین این دولت با خلفای عباسی است. اگرچه خلافت عباسی در سال 656 هـ .ق توسط هلاکوخان مغول برافتاد و سلاطین سلجوقی روم تا نیم سده پس از آنان دوام یافتند اما تقارن نزدیک به دو سده از تاریخ سلجوقیان روم و خلافت عباسی متضمن مناسباتی بود که با فرستاده شدن منشور حکومت، خلعت و رایت از طرف خلیفه المقتدی عباسی برای سلیمان شاه اول (سلیمان بن قتلمش) آغاز گردید و تا زمان سرنگونی خلفای عباسی ادامه داشت. پیش از تبیین روابط میان این حکومت های یاد شده، در باب چگونگی شکل گیری سلاجقه روم تیز بخثی صورت گرفته است.