>
Fa   |   Ar   |   En
   واکاوی پدیدۀ خشونت و کنش ‎های خشونت آمیز در ایران عصر قاجار با تکیه بر نظریۀ اسلاوی ژیژک  
   
نویسنده علیزاده بیرجندی زهرا ,حمیدی سمیه
منبع تاريخ نامه ايران بعد از اسلام - 1403 - دوره : 15 - شماره : 39 - صفحه:155 -181
چکیده    دیرینگی مفهوم خشونت و ریشه‎های فرهنگی آن و اهمیت این موضوع در مطالعات کنونی، ضرورت اتخاذ رویکردی تاریخی در بررسی این پدیده را آشکار می‎سازد. خشونت در قالب‎های مختلف کلامی، فیزیکی و انواع گوناگون خشونت فردی، گروهی و خانوادگی رخ می‎نماید. با توجه به تنوع گونه‎های پدیدۀ خشونت و تفاوت ‎سازوکارها و بازیگران آن، جستار پیشِ ‎رو می‎کوشد که گونه‎های مختلف خشونت و کنش‎های خشونت‎آمیز و همچنین دلایل ظهور و مصادیق آن را در دورۀ قاجاریه برمبنای روش توصیفی‌تحلیلی و با اتکا به نظریۀ خشونت اسلاوی ژیژک مورد واکاوی قرار دهد. یافته‎ها حاکی از تاثیر ساختارهای متصلب فرهنگ عمومی و مناسبات قدرت و فضای گفتمانی عصر قاجار در جهت بهره‎گیری از خشونت به‎عنوان ابزار تحکیم قدرت از سوی دستگاه‎ سرکوب‎گر و انضباطی، نمود اجرای قانون، حمله به وضع موجود و انقیاد سوژه را در قالب کنش‎های خشونت‎آمیز فراهم نموده‌ است.
کلیدواژه خشونت، قاجاریه، اسلاوی ژیژک
آدرس دانشگاه بیرجند, ایران, دانشگاه بیرجند, ایران
پست الکترونیکی somaye.hamidi@birjand.ac.ir
 
   an analysis of the phenomenon of violence and violent actions in qajar-era iran based on slavic žižek’s theory  
   
Authors alizadeh birjandi zahra ,hamidi somaye
Abstract    the delayed emergence of the concept of violence, its cultural roots, and the importance of this issue in contemporary studies underscore the necessity of adopting a historical approach when examining this phenomenon. violence manifests in various forms, including verbal, physical, and different types of individual, group, and family violence. given the diversity of violence and the differences in its mechanisms and actors, this research aims to identify the various forms of violence and violent acts, along with the reasons for their emergence, by providing examples from the qajar era. this study employs a descriptive-analytical method, relying on slavic žižek’s theory of violence. the findings indicate the influence of rigid public cultural structures, power relations, and the discursive atmosphere of the qajar era, all of which contributed to the use of violence as a means to consolidate power by repressive and disciplinary forces, enforce laws, attack the status quo, and subjugate individuals. these factors facilitated the manifestation of violence in various forms of violent actions.
Keywords violence ,qajar ,slavic žižek
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved