معزی و مسئله مشروعیت ملکشاه

معزی به‌عنوان شاعر دربار با سرودن حدود 80 قصیده، در وصف ملکشاه، اثر درخور توجهی درباره اوضاع سیاسی، اجتماعی و فرهنگی این برهه از دوره سلجوقی برجای گذاشته است. از جمله موضوعات مهمی که در این اثر ادبی توجه هر پژوهشگری را جلب می‌کند، اهتمام سلاطین سلجوقی در بازتولید مشروعیت است. در این تحقیق با تکیه بر چارچوب نظری تحلیل گفتمان، سروده‌های شاعر درباره مشروعیت خاص سلطنت ملک شاه در مواجه با مدعیان سلطنت از یک‌سو و مشروعیت عام او به‌عنوان پادشاه مسلمان از سوی دیگر، به شکل توصیفی و با روش تحلیل محتوا به بحث گذاشته شده است.شاعر، داشتن کفایت و شایستگی نظامی، جانشینی از طرف پدر و تعلق داشتن به خانواده شاهی قراخانی از طرف مادر را در برابر سایر مدعیان تاج و تخت بطور خاص، و برگزیده شدن از طرف پروردگار، ظل‌الله بودن، برخورداری از تایید پیامبر، عدالت‌ورزی، دین‌پروری و تایید دستگاه خلافت به‌طور عام، به‌عنوان مولفه‌های مشروعیت بخش سلطنت ملک شاه مطرح می‌سازد.

MMoezzi and question of Malekshah legitimacy

Moezzi as a court poet has roughly composed 80 praise poems about Melikshah and produced a remarkable work on the political, social and cultural state of affairs of Saljukid’s period. Saljukid’s kings to reproduce legitimacy is what draws the attention of every researcher in this literary work. This research project, while enjoying discourse analysis theoretical framework, has employed descriptive and content analysis method to discuss what poets have composed on the specific legitimacy of Melikshah’s sovereignty vis _ a _ vis other sovereign claimants on one hand and his general legitimacy as a Muslim ruler on the other. The poet, enumerates privileges such as efficiency, military competence, being father’s successor, and on his mother part related to Karahanid’s king family against other throne claimants in particular, and being selected by God, being shadow of God, and enjoying prophet’s approval, being righteous, and enjoying caliphate’s approval in general as elements of legitimacy of Melikshah’s sovereignty.