نقش سردار عزیزخان مکری در سیاست داخلی و خارجی قاجار (سال های1253-1287 / 1838-1871)

عزیزخان مکری از جمله شخصیت هایی است که در مناسبت ها و معادلات سیاسی و فرهنگی قاجاریه نقش تعیین کننده ای داشته است. تبیین نقش او در روابط سیاسی و فرهنگی دوره ناصرالدین شاه قاجار، راه گشای تحقیقات کامل تری در برهه تاریخی مذکور و گره گشای ابهامات مختلف تاریخی خواهد بود. در راستای پاسخ به ضرورتِ تبیین جامع و گسترده تر از حوادث تاریخی این دوره، در این مقاله، جایگاه عزیزخان در روابط سیاسی ایران و عثمانی، تحلیل و ارزیابی شده و با استفاده از روش تحقیق تاریخی، اهمیت آن مورد واکاوی قرار می گیرد. نتایج حاصل از این تحقیق حاکی از این است که رشد سیاسی عزیزخان در حکومت قاجاریه، بیانگر فضای سیاسی مبتنی بر تبعیض زدایی و عدالت محوری در توزیع قدرت در دوره امیرکبیر است که به کاهش تمایزهای قومی و مذهبی انجامیده است. این نتایج همچنین نشان می دهد که کاهش تنش میان مرزنشینان دو قلمرو، از جمله دستاوردهای رویکرد تنش زدایی عزیزخان در برخورد با التهابات مختلف و کشمکش سیاسی میان ایران و عثمانی به شمار می رود.