اثرهشت هفته تمرین شنا بر سطوح هورمون‌های پروژسترون و کورتیکوسترون در موش‌های ماده بالغ مدل اوتیسم

مقدمه و هدف: اختلال اوتیسم در دهه گذشته به طور چشمگیری افزایش یافته و در حال تبدیل شدن به یک تهدید اپیدمی جهانی است که احتمالا فعالیت ورزشی می‌ تواند یک روش غیردارویی برای کاهش اوتیسم باشد. از اینرو هدف از پژوهش حاضر تاثیر یک دوره تمرین شنا بر سطوح هورمون‌های پروژسترون و کورتیکوسترون در موش‌های ماده بالغ مدل اوتیسم بود.مواد و روش ‌ها: موش ‌های ماده و نر نژاد c57bl6 پس از دو هفته سازگاری با محیط، به منظور جفت ‌گیری درون یک قفس قرار داده شدند. سپس به منظور ایجاد بیماری در موش ‌ها، حیوانات در روز 12 بارداری به دو گروه کنترل و اوتیسم تقسیم شدند. در گروه اوتیسم، موش‌ های باردار یک دوز 600 میلی ‌گرم بر کیلوگرم به صورت صفاقی داروی والپروات دریافت کردند. پس از آن اجازه داده شد تا فرزندان بدنیا بیایند. حیوانات در سن نوجوانی به 3 گروه و هر 10 سر (اوتیسم بدون ورزش، اوتیسم با ورزش، کنترل) تقسیم شدند. حیوانات از سن 28 روزگی تا سن 56 روزگی به مدت 8 هفته (56 روز) تحت انجام ورزش شنا قرار گرفتند. اندازه‌گیری سطوح هورمون‌های پروژسترون و کورتیکوسترون به روش الایزا اندازه‌ گیری شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد تفاوت میزان کورتیکوسترون در بین گروه‌ ها معنی‌دار بود (0.05>p). نتایج نشان داد که گروه تمرین + اوتیسم نسبت به گروه اوتیسم کاهش معنی‌داری در میزان کورتیکوسترون نشان داده است. همچنین تفاوت معنی‌داری در سطوح پروژسترون، میان گروه‌های مورد مطالعه مشاهده شد (0.05>p). نتایج نیز نشان داد گروه تمرین + اوتیسم نسبت به گروه اوتیسم کاهش معنی‌داری در میزان پروژسترون داشته است (0.05>p).بحث و نتیجه‌گیری: به نظر می‌سد، ورزش شنا بتواند سطوح هورمون‌های پروژسترون و کورتیکوسترون را کاهش دهد و برای افراد مبتلا به اختلال اوتیسم مفید باشد.

the effect of eight weeks of swimming training on the levels of progesterone and corticosterone hormones in adult female rats model of autism

introduction and purpose: autism disorder has increased dramatically in the last decade and is becoming a global epidemic threat, and it is possible that sports activity can be a non-pharmacological method to reduce autism. therefore, the aim of the present study was the effect of eight weeks of swimming training on the levels of progesterone and corticosterone hormones in adult female rats model of autism.materials  and   methods:  male and female c57bl6 mice were placed in a cage for mating after two weeks of adaptation to the environment. then, in order to cause disease in mice, the animals were divided into control and autism groups on the 12th day of pregnancy. in the autism group, pregnant rats received a dose of 600 mg/kg intraperitoneally with valproate. after that, children were allowed to be born. animals were divided into 3 groups and 10 heads each (autism without training, autism with training, control). the animals were subjected to swimming training for 8 weeks (56 days) from the age of 28 days to the age of 56 days. progesterone and corticosterone hormone levels were measured by elisa method.results: the results showed that the difference in the amount of corticosterone between the groups was significant (p=0.000). the results showed that the training + autism group showed a significant decrease in the amount of corticosterone compared to the autism group. also, a significant difference in progesterone levels was observed among the studied groups (p=0.001). the results also showed that the training + autism group showed a significant decrease in progesterone levels compared to the autism group (p=0.016).discussion and conclusion: swimming, it seems, may be able to reduce progesterone and corticosterone hormone levels and be beneficial for people with autism.