اقدامات تامینی و موقتی در دعاوی حقوق مالکیت صنعتی (مطالعه تطبیقی در حقوق ایران و موافقتنامه تریپس)

اقدامات تامینی و موقتی، از قبیل دستور موقت، تامین دلیل، تامین خواسته و تعلیق ترخیص، از مهم‌ترین تدابیر قانونی در فرایند دادرسی عادلانه و منصفانه در دعاوی حقوق مالکیت فکری است که در فصل سوم موافقتنامه سازمان جهانی تجارت درباره جنبه‌های تجاری حقوق مالکیت فکری (تریپس) مورد توجه ویژه قرار گرفته است. در مقررات ناظر به حقوق مالکیت فکری ایران، این موارد کم و بیش مورد توجه قرار گرفته است. لکن تحقیق حاضر نشان می‌دهد که قانون جدید نسبت به قانون سابق در این زمینه، نه‌تنها ما را در وضع بهتری قرار نداده، بلکه نواقص و ابهاماتی را ایجاد کرده که در قانون قبل وجود نداشت. آیین‌نامه اجرایی قانون جدید در تلاش برای رفع این اشکال‌ها، موادی از قانون و آیین‌نامه گذشته را به صورت جسته گریخته و غیرمنسجم اقتباس کرده و در پاره‌ای از موارد فراتر از قانون رفته است. در این مقاله، ضمن نقد و بررسی قانون جدید و آیین‌نامه اجرایی آن و مقایسه‌اش با موافقتنامه تریپس، پیشنهادهایی برای اصلاح قانون ارایه شده است.