مطالعه تطبیقی تاثیر تحریم های اقتصادی بر تعهدات در حقوق ایران وتجارت بین المللی

تحریم های اقتصادی به عنوان یک ابزار مقابله ای از سوی دولت های توسعه یافته علیه دولت های در حال توسعه به منظور وادار کردن دولت تحریم شده به مطابقت با مطالبات تحمیل شده دولت های تحریم کننده اعمال می شود. این تحریم ها از آثار مختلف اقتصادی، اجتماعی ، قانونی و ... برخوردارند که یکی از آنها، بر روی تعهدات قراردادی است . جدا از این که قانون خاصی در زمینه تاثیر تحریم های بین المللی بر تعهدات قراردادی در نظام حقوقی ایران تدوین نشده است ، اما در رویه داوری بین المللی و قضایی داخلی سایر کشورها به این موضوع توجه شده است . سوال اصلی که در این تحقیق وجود دارد ، ان است که رویکرد نظام حقوقی ایران و حقوق تجارت بین المللی نسبت به تاثیر تحریم های اقتصادی بر تعهدات چیست ؟ نتیجه تحقیق حاضر بدین صورت است که از نظر مبانی و رویه قضایی و داوری، تفاوت عمده ای وجود دارد به نحوی که در نظام حقوق تجارت بین الملل بر اساس سه دکترین هاردشیپ، عقیم سازی و فورس ماژور، این تاثیرات را مورد بررسی قرار می دهند در حالی که در نظام حقوقی ایران، رویکرد خاصی در این زمینه مشاهده نمی شود . ثانیا، در نظام حقوقی تجاری بین المللی ، رویه واحدی در زمینه تلقی تحریم های اقتصادی به عنوان فورس ماژور یا واقعه دشوار ( هارد شیپ) یا عقیم ساز دیده نمی شود . با این حال، عمده رویه ها متمایل به دکترین عقیم سازی هستند. این در حالی است که به نظر می رسد که نظام قضایی ایران عمدتا متمایل به تلقی تحریم های بین المللی به عنوان فورس ماژور باشد.

A Comparative Study of the Impact of Economic Sanctions on Obligations in Iranian Law and International Trade

As a confrontation tool, economic sanctions are applied by the developed states against the developing states in order to make the state under sanctions adjust to demands imposed by the states sponsoring sanctions. The sanctions produce a variety of economic, social, legal and other effects, including an effect on contractual commitments. Whereas no specific law has been devised with regard to the effect of international sanctions on contractual commitments in Iran rsquo;s legal system, the issue has been addressed in international arbitration and judicial procedures of other countries. The main question addressed in this study, is that what approach Iran rsquo;s legal system and international trade law adopt towards the effect of economic sanctions on commitments. The findings of the present study note considerable differences. To begin with, in international trade law system, the effects are examined, using three doctrines of hardship, frustration and force majeure, while no particular approach is observed in Iran rsquo;s legal system in this regard. Secondly, in international trade law system, a single approach, considering economic sanctions as a force majeure, hardship or frustrating event, is not observed. However, most procedures tend toward the frustration doctrine. In the meantime, Iran rsquo;s judicial systems for the most part seems to gravitate towards considering international sanctions as force majeure.