نظریه نجات در حقوق آمریکا و تحلیل مبانی آن در حقوق ایران

نظریه نجات در حقوق آمریکا، محور بحث در خصوص مسوولیت مدنی مسببان ایجاد خطر در مقابل یاری رسانان نوع دوست است. مراد از آن این است که یاری رسانی که در حین امدادرسانی آسیب صدمه دیده، حق دریافت خسارت از شخصی را دارد که اعمال زیان آور و مقصرانه وی، منجر به نیاز به آن عملیات نجات شده، حتی اگر تلاش برای نجات ناموفق و بی سرانجام باشد؛ زیرا آسیب وارده بر امدادگر نتیجه قابل پیش بینی تقصیر است. در حقوق ایران نیز علی رغم عدم تصریح به این نظریه، نتیجه تحلیل عمومات مسوولیت مدنی در قالب نهاد تسبیب هم سو با حقوق آمریکاست و خسارات وارد بر یاری رسان قابل مطالبه از مسبب ایجاد خطر خواهد بود.

The Rescue Doctrine in American law and the analysis of its Foundations in Iranian Law

The Rescue Doctrine is the focus of discussion on the civil liability of those endangering others toward Good Samaritans in American law. It means that rescuer who has been injured during the rescue have the right to receive compensation from a person that his harmful and culpable actions led to the need for that rescue operation, even if the attempt to save is unsuccessful. Because the harm incurred by the rescuer is the predictable result of negligence. In Iranian law, despite of not specifying this doctrine, the result of the analysis of the generalities of civil liability in the form of the Tasbib Institution is similar to American law and the damages to the rescuer can be claimed from causing of danger.