راهبرد احیای زیرساخت‌های طبیعی در سازمان فضایی شهر

حضور طبیعت در شهر موهبتی است که شهرها با شناخت و نقش­دهی به مولفه‌­های طبیعی بستر خود می‌توانند به پایداری برسند. طبیعت شهرها گاه چنان تاثیر مستقیمی بر ساختار، منظر و موقعیت استقرار شهرها دارد که ارتقای کیفی و تبیین آن می‌تواند راهگشای بخشی از مشکلات عدیده این شهرها باشد. این موضوع در مورد رودخانه‌های فصلی یا دائمی شهر و به ویژه رودخانه خشک تبریز صادق است به‌طوری‌که مدیریت صحیح آن، نقش مهمی در کنترل کیفیت منظر شهری برعهده خواهد داشت. «مهران‌‌رود» (قوری­‌چای) در کنار باغ‌های شهر (باغ‌های چایکنار) به عنوان موثرترین عنصر بر موقعیت استقرار هسته اولیه شهر و استخوانبندی آن در دوره‌های تاریخی، عامل اصلی تعادل و پایداری بوده ­است. در این مقاله سعی شده تا راهکارهایی برای باز زنده‌سازی این دو نقطه­ عطف طبیعی در جهت ارائه الگویی برای پایداری شهر ارائه شود