تحلیل موردی ساحل رامسر

در انتهای غربی استان مازندران و نزدیکی بسیار زیاد رشته کوه البرز و سواحل جنوبی دریای خزر، شهر ساحلی رامسر را با ساختاری خطی شکل داده که حد فاصل استان‌های مازندران و گیلان نیز محسوب می‌شود. آب و هوای رامسر معتدل و مرطوب بوده و پس از بندرانزلی دومین شهر پرباران کشور و خنک‌ترین شهر استان مازندران در فصول گرم به شمار می‌آید که دمای آن به طور متوسط بین 26 19 درجه سانتی‌گراد است. از لحاظ پوشش گیاهی از سه قسمت جنگل، مرتع و کشتزار تشکیل شده و چای، برنج و مرکبات از مهم‌ترین محصولات کشاورزی آن است. موقعیت طبیعی منحصر به فرد رامسر و سواحل ماسه‌ای و کوهپایه‌های جنگلی پوشیده از درختان پهن‌برگ به جا مانده از دوران سوم زمین‌شناسی که فواصل آن در بیشترین حالت حدوداً به 3 کیلومتر و در کمترین حالت به 400 متر می‌رسد، امکانی را در اختیار گردشگران قرار می‌دهد که در هیچ جای کشور دیده نمی‌شود. علاوه بر جنگل و دریا جاذبه‌های طبیعی دیگری نظیر چشمه‌های آب گرم معدنی، آبشارهای زیبا در دل مناطق جنگلی، غارها و مناطق ییلاقی نیز در رامسر وجود دارد که هر ساله هزاران گردشگر را به سوی خود می‌خواند. حتی جهانگردانی مانند «فریز»، «ابت»، «مسیو بهلر»، «ملگونف»، «مکنزی» و «رابینو» در سفرنامه‌های خود شرحی بر رامسر نوشته‌اند. در سال‌های اخیر فعالیت‌هایی در جهت ارتقای وضعیت گردشگری و خدمات‌رسانی در سواحل رامسر انجام شده که این نوشتار به ارزیابی این اقدامات می‌پردازد.