ارزیابی رویکرد موزه‌ای به معماری روستایی

رویکرد موزه‌ای، فرهنگ را در چارچوب موزه، مانند نمایشی می‌بیند که آن را همچون آثار و اشیاء تاریخی فقط در پشت ویترین موزه‌ها جستجو می‌کند. ارمغان رویکرد موزه‌ای، نگاه نمایشی به فرهنگ، به جای پویایی و زایندگی آن است. از نمونه‌های واقعی این رویکرد، موزه‌های مردم‌شناسی است که با تغییر کاربری ابنیه تاریخی شهرها، برداشت‌های ابتدایی و تصنعی از فرهنگ شهرها را ارائه می‌کنند. رویکرد مذکور تنها به شهرها بسنده نکرده و روستاها را نیز مورد توجه قرار داده است. این بار اشیاء تاریخی جای خود را به ابنیه تاریخی روستایی داده و از مکان اصلی خود به موزه میراث روستایی انتقال یافته‌اند. اگر نتایج رویکرد مذکور در شهرها باعث تغییر کاربری تصنعی ابنیه تاریخی و نمایشی ضعیف از فرهنگ شهرها بود، حال با ادامه روند انتقال ابنیه تاریخی، روستاهای یک استان، شاهد از دست دادن هویت فرهنگی خود نیز هستند. جستار حاضر با معرفی موزه میراث روستایی گیلان، در پی نقد و ریشه‌یابی فرایند جابه‌جایی ابنیه تاریخی روستایی گیلان و نتایج حاصله از آن است