بررسی سیاست‌های حاکم بر طراحی پیاده‌راه خط‌ آهن برسی‌ـ پاریس

یکی از دغدغه‌های مدیران ‌شهری پاریس، مانند تمامی کلان‌شهرهای دنیا، تامین دسترسی مطلوب شهری در کنار رعایت سایر شاخص‌های کیفیت فضای شهری است. طرح کاربری اراضی پاریس (pos)، مصوب سال 1977، مخالف سیاست تعریض راه‌ها و ایجاد مجموعه برج‌هایی بود که بافت شهری را برهم زده و منظر آن را مخدوش می‌کرد. بر همین اساس، قوانینی مبنی بر حفظ مسیرها و سازماندهی فضاهای جمعی، ارتفاعات و مجموعه‌های موجود تصویب شد. در این راستا، یک سلسله عملیات جدید، موجب بهره‌برداری و تبدیل زیرساخت‌های راه‌آهن قدیم به مسیرهای پیاده‌روی در قلب محله‌های مسکونی شد؛ از جمله خط ermond invalide در بخش manin jorès در حاشیه خط قدیم باستیل (که عامل شکل‌دهی به بخش شرقی پیاده‌راه باستیل جنگل ونسن بود). در این مقاله پیاده‌راه «برسی» به عنوان یک پروژه موفق در احیای فضای شهری معرفی می‌شود.