جامعه‌شناسی مصرف اتومبیل در تهران

مسئله ترافیک در تهران مسئله‌ای پیچیده و چندپهلو است. یک جنبه مهم از این پدیده که اغلب مورد توجه قرار نمی‌گیرد، اهمیت نقش فرهنگ خانواده در استفاده از وسیله نقلیه شخصی و شیوه و شکل نظام حمل‌و‌نقل شهری در تهران است. استدلال نگارنده در این مقاله دو جنبه دارد؛ یک جنبه به ماهیت خانوادگی اتومبیل‌های شخصی باز می‌گردد و جنبه دوم به کیفیت غیرخانواده‌گرایانه وسایل نقلیه عمومی. به عبارتی نگارنده معتقد است؛ از یک‌سو ماشین شخصی در ایران ادامه فضای خانه در خیابان است و از این رو برای تغییر فرهنگ سفر درون‌شهری نیاز به تغییر نگرش شهروندان به فضاهای عمومی شهر بوده و از دیگرسو کیفیت وسایل نقلیه عمومی باید به‌گونه‌ای باشد که فرهنگ خانواده‌گرایانه ایرانی و اهمیت و تکریم خانواده را مدنظر قرار دهند. مقاله حاضر به یکی از عوامل مهم استفاده زیاد اتومبیل شخصی در تهران، الگوی غالب فردگرایی در ایران، یعنی فردگرایی خانواده‌گرایانه پرداخته است. ماشین به عنوان برساخته‌ای فرهنگی، حاوی معانی است که بدون درک آن معانی در ذهنیت جمعی ایرانیان نمی‌توان بر تغییر شکل مصرف اتومبیل فائق آمد.