منظر پساصنعتی، میراث یا متروکه؟ بررسی موردی : کوره‌های آجرپزی

نواحی صنعتی که روزگاری بخش مهمی از زندگی انسان­ بود، اکنون رها شده­ است. کوره­های آجرپزی نمونه­ای از مناظر پساصنعتی خاص ایران است که هم‌اکنون به‌دلیل معضلات متعدد اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی محکوم به نابودی است. حال آنکه این سایت‌ها به‌عنوان منظری میراثی­ـ­ صنعتی دارای ارزش است. با توجه به تراکم بالای شهری، این نواحی، موقعیتی ممتاز برای ایجاد منظر چندعملکردی و پویا در سطح کلان‌شهر تهران محسوب می‌شود. چرایی حفظ یا تخریب سایت کوره­های آجرپزی، سوال محوری این پژوهش را تشکیل می­دهد. بازتولید گونه جدیدی از منظر که علاوه بر محل گذراندن اوقات فراغت، غنا‌بخش هویت و خاطرات صنعتی گذشته نیز باشد، چشم‌انداز ارائه‌شده برای سایت­ متروک و زوال‌یافته کوره­های آجرپزی است. در واقع، منظر با دخالت در این سایت­های به ظاهر فاقد ارزش و بازگرداندن آنها به جامعه و شهر، به خلق ارزشی جدید می­پردازد که شکل‌دهنده رفتاری نو در جامعه است.