شهر و کودک: مسئولیت های شهر نسبت به محل بازی کودکان

طرح‌های محیطی علاوه بر بزرگسالان، مخاطبان خردسال و تیزبینی دارد که بسیار بیشتر از آنها تاثیر می‌پذیرند و دنیا را به گونه‌ای کاملاً متفاوت درک می‌کنند. این ادراک، تصویری را در ذهن آنها به وجود می‌آورد که با تصاویری که از محیط در ذهن بزرگسالان ایجاد می‌شود تفاوت اساسی دارد. با همه این اوصاف، فضاهایی (همانند فضاهای بازی) که برای کودکان خلق می‌شود به ابعاد مختلف وجودی کودک توجه ندارد و با نوع ادراک، فعالیت‌ها و نیز نیازهای آنها هماهنگ نیست.این در حالی است که افزایش خانواده‌ها با والدین شاغل، نیاز به مکان‌های خارج از مدرسه را برای گذراندن اوقات فراغت کودکان می‌طلبد. این مسئله درکنار فشار عصر الکترونیک با وجود محاسنی نظیر بالا بردن سطح آگاهی از طریق رسانه‌ها، شبکه‌های اطلاع‌رسانی، بازی‌های کامپیوتری، باعث تهدید معصومیت و پاکی دوران کودکی و همچنین از بین رفتن شرایطی که روان‌شناسان از آن به عنوان «فعالیت آزاد» یا «بازی آزاد» نام می‌برند، شده است. در این نوشتار برآنیم که به بررسی انواع مکان‌های بازی کودکان بپردازیم.