پیتورسک در معنای عام

برای سنتز و ساده‌ترکردن فهم ارزش‌های مربوط به پیتورسک سه رویکرد متفاوت را می‌توان در پیش‌گرفت : اول، پرداختن به رابطه و تناسب بین مفهوم و شی به عنوان آنچه موضوع مطالعه تاریخی بوده است؛ دوم، بی‌تفاوتی کامل نسبت به مفهوم، چرا که حتی برای مواجهه با مسایل و چالش‌های شکل‌گیری جهان معاصر ناتوان است1 و سوم نوعی پذیرش مسیله با بی‌میلی و از سر تفنن از یک سو و انتقاد تکان‌دهنده و کنایه‌آمیز از سوی دیگر، برای نشان‌دادن ساخت تماماً باسمه‌ای جهان امروز توسط گردشگری به عنوان جزیی جدانشدنی از فرآیند زیباسازی جهان و یکی از عناصر بنیادی پیتورسک. در این تصویر اجمالی، موضع‌گیری2 ما شامل این پرسش می‌شود که آیا وجه مشخص ساختار جهان معاصر نمی‌تواند امروز ـ بیش از هر زمان دیگرـ یک پیتورسک کلی، گسترش‌یافته، چندریختی، فریبنده و نگران‌کننده، در مقیاس کره زمین باشد3؟ این فرضیه، بازنگری این مقوله زیباشناسانه را در شکل‌پذیری و تاریخ‌مندی آن ایجاب می‌کند و چرایی و چگونگیِ کارآمدی و انعطاف‌ آن را از نقطه نظر منطقه‌ای، مادی و بصری مورد توجه قرار می‌دهد. تاریخ، پیچیدگی و گستردگی این مفهوم و تاثیرات واقعیات مجسم آن، چه تاریخی و چه معاصر، سبب می‌شود به محض یافتن و آشکارشدن پاره‌ای از مسایل، به آنچه اصطلاحاً جهانی‌سازی4 نامیده می‌شود و همچنین ساخت‌مایه‎های «منظر»های معاصر5 منجر شود.