|
|
|
|
رویکرد منظرین در محیط شهر
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
رجبی ژیلا ,حاجی قاسمی فرزانه
|
|
منبع
|
منظر - 1392 - دوره : 5 - شماره : 25 - صفحه:20 -23
|
|
|
|
|
چکیده
|
با گسترش موج شهرنشینی در دنیا از سویی و افزونی جمعیت از سوی دیگر، کودکان در تحولات مدرن شهری نادیده گرفته می‌شوند و لزوم توجه به آنها در شهرها بیش از پیش احساس می‌شود. شهر یک واقعیت زنده و پویا است که نباید خود را بر کودک تحمیل کند بلکه باید متناسب با شخصیت او شکل گیرد. در زمینه ارتباط شهر با کودک، نظریات فراوانی وجود دارد که معتبرترین آنها «شهر دوستدار کودک» است که برای اولین بار در دهه 90 توسط یونیسف یا همان صندوق حمایت از کودکان ارایه شده است. در این طرح، وزن بیشتر نگاه‌های عملکردی و کالبدی به شهر بر نقش هویتی آن سایه افکنده است. این نوشتار بر آن است تا با رویکردی منظرین به تحلیل همه جانبه محیط شهری دوستدار کودک بپردازد و بعد فرهنگی و ذهنی آن را نیز قوام بخشد. منظر شهری دوستدار کودک، با نگاه عینی _ذهنی به پدیده شهر، مشارکت و نقش شهروندی کودکان را مبنا قرار داده و سه راهبرد توسعه زندگی پیاده، فعالیت در فضای جمعی شهری و طبیعت‌گرایی را در راستای افزایش نقش مشارکتی کودکان پیشنهاد می‌دهد. هر یک از این راهبردها، شامل سیاست‌ها و اقداماتی است که به ایجاد حس هویت، امنیت، تعلق مکانی و لذت می‌انجامد و شهر را به سوی بستری برای برآوردن نیازهای مختلف کودک و رشد و پرورش همه جانبه او سوق می‌دهد.
|
|
کلیدواژه
|
کودک ,منظر شهری دوستدار کودک ,زندگی پیاده ,فضای جمعی ,طبیعت‌گرایی ,Child ,Child Friendly Urban Landscape ,Pedestrian Life ,Social Space ,Naturalism
|
|
آدرس
|
دانشگاه تهران, کارشناس ارشد معماری منظر، دانشگاه تهران, ایران, دانشگاه تهران, کارشناس ارشد معماری منظر، دانشگاه تهران،, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
fr.hajighasemi@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Authors
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|