سرزمین‌های باغ ایرانی

اینکه ایرانیان از دیرباز تا یک قرن پیش چگونه به فضا می‌اندیشیده‌اند و بر پایه کدام دیدگاه‌ها به سازمان‌دهی آن می‌پرداخته‌اند، مقوله‌ای چندان پرجاذبه و پررمز و راز است که به میان آورنده ابهام و دارنده توان آموزندگی. چند صفحه‌ای که پیش روی داریم، فرصتی است تا به گوشه‌هایی از این مهم بنگریم.برای آفرینش فضا‌ـ و به ویژه فضای معماری‌ـ انسان‌ها نیاز به ابزارهایی گونه‌گون دارند؛ برانگیختگی برای همگانی کردن اندیشه‌های فرهیخته؛ تلاش برای به میدان همگانی بردن ارزش‌هایی که والاتراند و برآمده از خاستگاه‌های بلند انسانی ـ الهی؛ پی‌گیری و به ثمر بردن تدبیرهایی که ژرف‌نگری را بومی توانند کرد؛ و نمایان کردن توان‌های بالقوه و بالفعل انسان‌های شیفته شناخت. و به کوته سخن اینکه شناخت نقش معنوی آفرینش فضای معماری‌ـ و فضایی که باغ ایرانی ارایه می‌دهد ـ می‌تواند گوشه‌ای از آن آفرینش را بنمایاند.