از توسعۀ شهری تا شهرسازی اکولوژیک منظرگرا

محیط‌های شهریِ رو به رشد به‌عنوان بستری از روابط پیچیده از اقتصاد، سیاست، اجتماع و فرهنگ،‌ دامنۀ گسترده و پیچیده‌ای از رویکردها، چشم‌اندازها و راه‌حل‌ها را می‌طلبد تا بتواند پاسخگوی شرایط امروز و پیامدهای ادامۀ فرآیند توسعه باشد. ایده‌های نو پیرامون برنامه‌ریزی و طراحی شهرها لازم است. در مواجهه با چالش پیش رو اکولوژی منظر با توجه به تعریف آن راه‌حل‌های فراوانی عرضه می‌کند. از طرف دیگر اکولوژی شهری به‌عنوان فرزند نوپای اکولوژی، اصول فضایی ارزشمندی را در جهت رشد شهری و آگاهی‌های محیطی ارائه می‌دهد. با توجه به آیندۀ بشر و رشد روزافزون شهرنشینی، اکولوژی منظر می‌بایست بیشتر شهری شود. لذا امروز مفهومی تحت عنوان «اکولوژی منظر شهری» مطرح می‌شود که هنوز تعریف واحدی ندارد. این مقاله ابتدا به تعریف مفاهیم تاثیرگذار در روند تحول پارادیم اکولوژی در ارتباط با منظر شهری می‌پردازد. آنگاه مفاهیم تغییریافته‌ای تحت عنوان «اکولوژی منظر شهری» و «شهرسازی اکولوژیک منظرگرا»، ارائه می‌دهد.

From Urban Development to Landscapeoriented Ecological Urbanism

Growing urban environments, as a context of complex social, economical, political and cultural relations, require a wide and complex range of approaches, perspectives and solutions to meet today's conditions and consequences of the continuing development process. New ideas on planning and design of cities are required. Confronting these challenges, landscape ecology provides many solutions regarding its definition. On the other hand, urban ecology as a successor of ecology, offers valuable principals for urban development and environmental awareness. According to increasing urbanization, landscape ecology should be more urbanized in future. Therefore, today a new concept of urban landscape ecology emerges with yet no single definition. This article first defines the concepts of ecological paradigm and their impact on its alteration in relation to urban landscape. Thereinafter, modified concepts of urban landscape ecology and landscapeoriented ecologic urbanism are offered.The friction between the definitions of landscape, city and ecology is what empowers urban landscape ecology as a base for planning and design. Such a definition makes landscape architects draw their professional concentration from the suburbs to the city where human systems are to be considered as a part of ecology. Landscapeoriented urbanism suggests three research paths: the evolution of aesthetic perception; a deeper understanding of the role of human in ecology; and learning in action.“Landscapeoriented urbanism” considers the application of processes that facilitate design in naturally and culturally complex and dynamic systems. Therefore, landscapeoriented urbanism is necessarily beyond a new urbanism; since it is faced with problems beyond the urban form and focuses on more complex issues.