ضرورت توجه به دانش‌های کمکی تاریخ از منظر باستانی پاریزی (مطالعۀ موردی: جغرافیا و باستان‌شناسی)

محمدابراهیم باستانی پاریزی (1393-1304) از معدود پژوهشگرانی است که در عرصۀ مطالعات تاریخی از سبک ویژه و منحصربه‌فردی برخوردار است؛ در این سبک، اتکا به دانش‌های کمکی تاریخ وجه بارز و برجسته‌ای دارد. او با اینکه شان استقلالی تاریخ را به‌مثابۀ یک دیسیپلین و رشتۀ علمی پذیرفته و سال‌ها در این عرصه به تدریس و پژوهش اهتمام ورزیده است، سر نیازمندی تاریخ به دانش‌های کمکی را در چه می‌داند و غفلت از آن ها را موجب پدیدآمدن کدام نقیصه می‌شمارد. یافته‌های این پژوهش که مبتنی بر روش کیفی و رویکرد توصیفی تحلیلی است، نشان می‌دهد که باستانی پاریزی از آنجا که تاریخ را دانشی مصرف‌کننده می‌داند، بر این باور است که این شاخه از معرفت، با استفاده از یافته‌های دانش‌های کمکی، مانندِ جغرافیا و باستان‌شناسی، می‌تواند بر زوایا و خبایای گذشته پرتوافشانی کند و آن ها را به عرصۀ شناخت، توصیف و تبیین بهتر بکشاند و غفلت از این دانش‌ها، در حکم محرومیت از داده‌ها و یافته‌هایی است که می‌تواند امکان‌های یادشده را برای تاریخ‌پژوه فراهم کند.

The Necessity of Attention to the Auxiliary Sciences of History in Bastani Parizi’s View(Case Study: Geography and Archeology)

Mohammad Ibrahim Bastani Parizi (13041393) is one of the few researchers who has a special and unique style in the field of historical studies. In this style, reliance on the auxiliary sciences of history has a prominent aspect. Although he has accepted the independent status of history as a scientific discipline and has been teaching and researching in this field for many years,what is the secret of history’s need for auxiliary sciences and neglect of them has caused Which defect counts? The findings of the present research which is based on qualitative method and descriptiveanalytic approach show that Bastani Parizi, believing in the consumer nature of history as a field of knowledge, contains that the contribution of these auxiliary fields of knowledge will throw light on the hidden corners of the past and put them on the brightarena of clarification and better understanding.