انقلاب مشروطه و بازتعریف قدرت سیاسی

انقلاب مشروطه را می‌توان نوعی کنش جمعی برای بازسازی الگوی کسب و اعمال قدرت سیاسی از طریق رسمیت و اعتبار بخشیدن به تعریف جدیدی از قدرت سیاسی دانست. به‌منظور توجیه و تاسیس الگوی جدیدی برای کسب و اعمال قدرت سیاسی، می‌بایست تعریف تازه‌ای از قدرت سیاسی بیان و توجیه می‌شد. این مهم در قالب تدوین و تصویب (متمم)قانون اساسی مشروطه‌انجام شد. فصول و اصول مختلف (متمم)قانون اساسی مشروطه به‌نوعی دربرگیرند‌ه‌ی تعریف جدیدی از چیستی و اهمیت یا کارویژه‌ی قدرت سیاسی است. در این چارچوب، قدرت سیاسییا «قوای مملکت»به‌عنوان دارایی مشترک اعضای جامعه تعریف می‌شود که باید در خدمت بقا و ارتقای زندگی اجتماعی قرار گیرد.برای انجام این مهم نیز الگوی جدیدی از کسب و اعمال قدرت سیاسی تعریف می‌شود که در چارچوب آن، قدرت سیاسی دراختیار نهادی به‌نام دولت قرارمی‌گیرد تا مطابق خواست و اراده‌ی اعضای جامعه که در قالب قانون تجلی می‌یابد اعمال کند. به این ترتیب، در جریان انقلاب مشروطه، پاسخ‌های جدیدی به پرسش از چیستی و کارویژه‌ی قدرت سیاسی داده شد تا الگوی جدیدی ازچگونگی کسب و اعمال قدرت سیاسی توجیه شود و رسمیت یابد؛ الگویی که بنیاد تاسیس نوعی نظم سیاسی دموکراتیک بود.

Constitutional Revolution and Redefine of Political Power

Constitutional revolution of Iran could be considered as a kind of collective action for legitimizing different model of seizing and exercising political power by redefining it. By this revolution, political power redefined as collective property that must be employed to enhance Iranians social conditions. Alternatively, through this collective action, Iranians provided different answers to questions on nature and importance of political power. Based on these answers (articulated in some articles of the Constitution), a democratic political order institutionalized and legitimized.