اولویت‌بندی مشکلات طرح تجهیز و نوسازی اراضی شالی‌زاری با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی

روند اجرایی طرح تجهیز و نوسازی اراضی شالی‌زاری بعنوان مهم‌ترین پروژه اصلاح زیرساخت‌های تولید پایدار برنج در شمال کشور به دلایل مختلف کند بوده، طوریکه تاکنون این طرح در کمتر از60 هزار هکتار از اراضی شالی‌زاری استان مازندران اجرا شده است. لذا برای تغییر در شرایط موجود، شناسایی مسایل و اولویت‌بندی مشکلات طراحی، اجرا و نظام بهره‌برداری ضرورتی مهم و اساسی است. در این پژوهش ابتدا از طریق مقایسه تطبیقی نقشه‌های طراحی و چون‌ساخت، بازدید میدانی از مشکلات دوران بهره‌برداری، و بحث و تبادل نظر با کارشناسان مجرب مسایل اساسی شناسایی شد و پس از نهایی‌شدن فهرست مشکلات، پرسشنامه‌ای با 7 سوال مبتنی بر فرآیند تحلیل سلسله مراتبی در چهار موضوع تمهیدات پایه، طراحی، اجرا، بهره‌برداری و نگه‌داری تدوین شده و در اختیار 35 نفر از متخصصین سازمان جهاد کشاورزی، مهندسین مشاور و شرکت‌های مجری طرح قرار گرفت. نتایج نشان داد؛ محدودیت‌های اساسی طرح به ترتیب اولویت عبارتند از: نارسایی در تامین به موقع اعتبارات مورد نیاز، عدم توجه به ضرورت همه‌جانبه‌نگری و یکپارچه‌گی در مطالعات جامع آبیاری و زهکشی، فقدان نظام بهره‌برداری در قالب تشکل‌های کشاورزی، ضعف آموزش بهره‌برداری و نگه‌داری صحیح و مشکلات قانونی موجود بویژه هنگام تعارض مالکیت خصوصی با منافع عمومی طرح. لذا تغییر در روش تامین مالی طرح نظیر استفاده از اعتبارات اسنادی بلندمدت داخلی و خارجی، اجرای کامل همه مولفه‌های طرح و استفاده از سایر روش‌های اجرایی نظیر طرح و ساخت توام از پیشنهادات این پژوهش است.