بررسی عوامل موثر بر غلظت آمونیاک غیر یونیزه و تاثیر این ماده بر آبزیان در رودخانه کر

افزایش جمعیت جهان، روند سریع صنعتی شدن و استفاده گسترده از کودهای شیمیایی باعث افزایش فزاینده ورود آلاینده‌ها از جمله ترکیبات نیتروژنی از منابع متمرکز و غیر متمرکز به رودخانه‌ها و دیگر محیط‌های آبی شده است. یکی از ترکیبات معدنی نیتروژن که برای آبزیان مخصوصاً ماهی‌ها بسیار خطرناک است، آمونیاک غیر یونیزه است. در این تحقیق روند آلودگی آمونیاک غیر یونیزه بمدت 9 ماه (سال 1385) در رودخانه کر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این بررسی نشان داد که در طول مدت تحقیق، غلظت آمونیاک غیر یونیزه در رودخانه بلافاصله بعد از مجتمع پتروشیمی شیراز به شدت افزایش داشته و به 230- 16 برابر مقدار زمینه آن می‌رسد و سپس به‌تدریج کاهش می‌یابد و مقادیر آن در پایین دست این مجتمع ( mg/l4/1-2/0)، بیشتر از استانداردهای توصیه شده برای حفظ حیات آبزیان (mg/l 35/0- 05/0 برای دوره‌های کوتاه و mg/l 02/0- 01/0 برای دوره‌های بلند مدت) است. بنابراین رودخانه کر، در پایین‌دست مجتمع پتروشیمی به شدت با این آلاینده آلوده شده، به طوری که در بازه مورد مطالعه آثاری از حیات آبزیان وجود ندارد؛ بقیه آلاینده‌های وارد شده پس از مجتمع فقط نقش تشدیدکنندگی را ایفا می‌نمایند. در بین پارامترهای موثر بر غلظت آمونیاک غیر یونیزه در این رودخانه، ph آب بیشترین تاثیر و شوری آب کمترین تاثیر را داشت.