بررسی و تحلیل منطقه‌ای سیلاب‌های جنوب ایران به روش همگن‌بندی

جنوب ایران شامل قسمت‌های از استان‌های بوشهر، یزد، فارس، هرمزگان، کرمان، اصفهان و خوزستان است، که از گرم‌ترین نواحی کشور بشمار می‌آیند. تعداد کم ایستگاه‌های هیدرومتری و عدم یکنواختی در پراکندگی آن‌ها از یکطرف و همچنین وجود داده‌های کوتاه مدت و یا گاها حوزه‌های فاقد آمار از طرف دیگر، باعث گردیده که از میزان دبی‌های با دوره بازگشت معین در آن مناطق اطلاع درستی در اختیار نداشته باشیم. به منظور بررسی و برآورد سیلاب و ارایه روابط مناسب با استفاده از روش تحلیل منطـقه‌ای سیلاب در زیر حوزه‌های آبخیز جنوب ایران نخست داده‌ها و اطلاعات هواشناسی، آبشناسی و ویژگی‌های اکولوژیکی جمع‌آوری و مورفومتری زیرحوزه‌ها اندازه‌گیری گردید. آزمون داده‌های پرت و آزمون ایستایی بروی آمار جمع‌آوری شده مورد بررسی قرار گرفت تا صحت و سقم داده‌‌ها معین شود، و نهایتا نسبت به تکمـیل دوره 20 سال اقدام شد. سپس توزیع‌های احتمالاتی برای هر ایستگاه هواشناسی و هیدرومتری مورد بررسی قرار گرفته، و از میان آن‌ها توزیـع احتمـالاتی غـالب منطقه لوگ پیرسـون نوع iii تعیـیـن گردیـد. دبی اوج با دوره بازگـشت‌هـای مختلف محاسبه و به کمک روش‌هایی نظـیر تحلـیل خوشـه‌ای، رگرسیون چند متغیره، گــروه زیر حوزه‌های همگن تعیین شدند و در نهـایت مدل‌هـای ریاضـی با اطلاعات هواشناسی، آبشناسی، ویژگی‌های اکولوژیکی و مورفومتری زیرحوزه‌ها تولیـد شد، سپس مـدل‌های بدست آمده با استفاده از دو زیـر حـوزه دیگر که در پیدایش آن‌ها مشارکت نداشته، آزمون شدند. در نهایت مناسب‌ترین روابط ریاضی برای حوزه‌های آبخیز جنوب ایران بدست آمد،که با استفاده از این مدل‌ها می‌توان مقادیر دبی حداکثر لحظه‌ای را در حوزه‌های فاقد آمار به دست آورد.