حرکت آب در سطح و زیر سطح خاک در آبیاری جویچه‌ای یک در میان و مقایسه آن با آبیاری معمولی

آبیاری جویچه‌ای یک در میان یک روش مدیریتی است که با هدف افزایش کارآیی مصرف آب بعنوان گزینه مدیریتی برای مقابله با مشکل کم‌آبی در اراضی کشاورزی به کار برده می‌شود. هدف از این تحقیق، بررسی ویژگی‌های جریان آب در آبیاری جویچه‌ای یک در میان به منظور شناخت بهتر این روش آبیاری و مقایسه آن با روش آبیاری جویچه‌ای معمولی می‌باشد. در این راستا مطالعات مزرعه‌ای برای شناخت حرکت آب در آبیاری جویچه‌ای یک در میان ثابت و متغیر و آبیاری جویچه‌ای معمولی در سال 1389 در مزرعه تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران انجام شد. مقایسه‌ها براساس سه نوبت آبیاری انجام شد. نتایج نشان داد زمان پیشروی در سه روش آبیاری تفاوت چندانی نداشت ولی زمان پسروی در آبیاری جویچه‌ای یک در میان کمتر از حالت معمولی بدست آمد. نفوذپذیری خاک در جویچه‌های یک در میان بیشتر از جویچه‌های معمولی بود که منجر به تلفات کمتر رواناب در جویچه‌های یک در میان شد. راندمان کاربرد در سه نوبت آبیاری برای رژیم‌های معمولی، یک در میان ثابت و یک در میان متغیر به ترتیب در محدوده 2/56-3/33، 8/71-8/58 و 0/77-7/60 حاصل شد. نفوذپذیری خاک در جویچه‌های یک در میان به دلیل نشت جانبی زیاد در آبیاری‌های بعدی تغییر نکرد در حالی که در جویچه‌های معمولی روند کاهشی نفوذ مشاهده گردید. آبیاری جویچه‌ای معمولی دارای رطوبت خاک بیشتری نسبت به دو روش آبیاری جویچه‌ای یک در میان بود. مقدار رطوبت خاک در آبیاری جویچه‌ای یک در میان متغیر کمی بیشتر از این مقدار در آبیاری جویچه‌ای یک در میان ثابت مشاهده شد. این مطالعه نشان داد که با تغییر ساده روش آبیاری جویچه‌ای معمولی، هزینه اجرای آبیاری و مصرف آب کاهش می‌یابد و عملکرد سیستم آبیاری را می‌توان به میزان قابل توجهی ارتقا بخشید.