بررسی تاثیر کودآبیاری بر گرفتگی سه نوع قطره چکان در سیستم آبیاری قطره ای

در این تحقیق اثر کودآبیاری بر گرفتگی قطره چکان ها و عملکرد سیستم آبیاری قطره ای مورد بررسی قرار گرفت. طرح در قالب بلوک های تصادفی انجام شد که متغیر ها عبارت بودند از: سه تیمار کود (اوره 46% ازت) شامل تیمار f0 بدون استفاده از کود، دو تیمار f1 و f2 به ترتیب با غلظت های 5 0/0 گرم بر لیتر و 8 0/0 گرم بر لیتر و سه نوع قطره چکان (طولانی مسیر روی-خطی و دو نوع طولانی مسیر داخل خطی). قطره چکان ها برای جلوگیری از ذکر نام شرکت های سازنده، با کدهای a، b و c نام گذاری گردیدند. جهت بررسی میزان گرفتگی قطره چکان ها درصد کاهش دبی، راندمان یکنواختی پخش، ضریب یکنواختی کریستیان سن و ضریب تغییرات دبی محاسبه گردید. برای تیمار f0 (شاهد) درصد کاهش دبی برای قطره چکان های a، b و c بترتیب معادل 9/17، 2/20 و 38/11درصد، برای تیمار f1 کودآبیاری درصد کاهش دبی برای قطره چکان های a، b و c بترتیب معادل 8/22، 48/26 و 14/17 درصد و برای تیمار f2 کودآبیاری درصد کاهش دبی برای قطره چکان های a، b و c بترتیب معادل 25/25، 67/33 و 16/19درصد در اتمام دوره آزمایش بدست آمد. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت کود آبیاری میزان گرفتگی قطره چکان ها افزایش و راندمان یکنواختی پخش و ضریب یکنواختی کریستیان سن کاهش می‌یابد. قطره چکانهای b با کمترین مقدار دبی بیشترین میزان گرفتگی را به خود اختصاص داد. همچنین باافزایش غلظت کودآبیاری، ضریب تغییرات دبی قطره چکان ها افزایش یافت که این تغییرات برای هرسه نوع قطره چکان متفاوت بود. از لحاظ آماری نیز می‌توان گفت افزایش غلظت کودآبیاری اثر معنا داری روی دبی قطره چکان ها و ضریب تغییرات دبی داشت.