بررسی کارایی مصرف آب و عوامل موثر بر آن در تولید انگور در شهرستان بیجار

محدودیت منابع، از جمله آب، به خصوص در کشور ما یکی از چالش‌هایی است که بخش کشاورزی را در بر گرفته است. با توجه به محدودیت این منبع حیاتی، بخش کشاورزی ایران می‌تواند با مدیریت صحیح استفاده از منابع آب، از جمله بالا بردن کارایی مصرف آب، تا حدودی این بحران را مهار نماید. در این تحقیق به بررسی کارایی فنی مصرف آب و عوامل موثر بر آن در تولید انگور در شهرستان بیجار با استفاده از روش تحلیل پوششی داده‌ها با رویکرد نهاده‌محور پرداخته شده است. داده‌های این مطالعه از طریق جمع‌آوری پرسشنامه از 170 نفر از باغداران این شهرستان، طی سال زراعی 96-1395 به دست آمده است. نتایج نشان داد میانگین کارایی مصرف آب با فرض بازدهی ثابت و متغیر نسبت به مقیاس به ترتیب برابر با 51.94 و 83.59 درصد است که این اختلاف به دلیل وجود عدم کارایی مقیاس در تولید انگور در این شهرستان می باشد. بنابراین با افزایش مقیاس تولید در این منطقه مقدار کارایی مصرف آب نیز افزایش قابل توجهی خواهد داشت. بررسی عوامل موثر بر کارایی مصرف آب نشان داد که متغیرهای تحصیلات و سابقه‌ی تولید انگور تاثیر معنی‌داری بر کارایی مصرف آب در شهرستان بیجار داشته است و هرچه تحصیلات و سابقه‌ی تولید انگور افزایش یابد، ناکارایی مصرف آب در تولید این محصول کاهش می‌یابد. با توجه به نتایج تحقیق با آموزش و دادن مشاوره به تولیدکنندگان، به‌ویژه با استفاده از دانش فنی تولیدکنندگان نمونه، افزایش کارایی آب در تولید انگور در شهرستان بیجار وجود دارد.