بررسی آزمایشگاهی الگوی جریان در خلیج میانی

خلیج های میانی یا حفره های جانبی بعنوان یکی از عوارض طبیعی یا مصنوعی ایجاد شده، به نوبه خود بر شرایط هیدرولیکی جریان اثر می گذارند. این عوارض با ایجاد ساختار های ثانویه و لایه های برشی، فرآیندهای مهم هیدرودینامیکی که در اغلب مسائل مهندسی هیدرولیک نقش مهمی در شکل گیری رفتار عمومی جریان دارند را کاملاً تحت تاثیر قرار می دهند. در تحقیق حاضر به بررسی الگوی جریان در محدوده خلیج میانی پرداخته شده است. آزمایش ها برای خلیجی به ابعاد 0.3×0.3 متر و در مجاورت کانالی به عرض 0.5 متر و با اندازه گیری سرعت ها در شبکه تعریف شده با استفاده از سرعت سنج سه بعدی vectrino انجام گرفت. نتایج مشاهداتی وجود یک سیکل گردشی بزرگ مقیاس در محدوده داخلی خلیج را تایید نمود. در ادامه بررسی داده ها نشان داد میزان سرعت در راستای مختلف از جریان کانال اصلی متاثر بوده و با افزایش جریان کانال اصلی، سرعت در خلیج نیز افزایش می یابد. همچنین بررسی نتایج نشان داد در دبی ثابت عبوری از کانال اصلی، با افزایش عمق جریان، سرعت در نیمه خارجی خلیج همانند کانال اصلی کاهش می یابد ولی در نیمه داخلی، سرعت جریان با افزایش عمق، افزایش می یابد که این امر نشان دهنده نفوذ بیشتر جریان به داخل خلیج می باشد.