بررسی تاثیر خصوصیات جریان بر عمق آبشستگی ناشی از برخورد دو جت مایل

آبشستگی ناشی از فرسایش بستر در هنگام مواجه با جت‌های ریزشی آب به دلیل عملکرد مخربی که بر پی سازه‌های هیدرولیکی می‌گذارد موضوعی است که موردتوجه محققان مختلف قرارگرفته است. برخورد دو جت مایل علاوه بر تغییری که در نیروی فرسایشی آب ایجاد می‌کند ممکن است سبب ورود هوا نیز شود که در این تحقیق بر اساس نتایج آزمایشگاهی به بررسی عمق آبشستگی ناشی از برخورد دو جت در حوضچه آرامش فرود فواره پرداخته‌شده است. برای این کار از سه نوع دانه‌بندی در برابر 4 ارتفاع عمق پایاب استفاده‌شده است. دو جت با زوایای 30، 45 و 60 درجه نسبت به قائم باهم برخورد داده‌شده‌اند و در پایان هر آزمایش عمق آبشستگی اندازه‌گیری گردید. مشخص گردید که با افزایش عدد فرود ذره عمق آب شستگی افزایش می‌یابد. همچنین با افزایش زاویه جت نسبت به قائم، عمق آبشستگی افزایش می‌یابد. پس از مقایسه روابط ارائه‌شده توسط محققین مختلف، رابطه‌ای برای بیان عمق آبشستگی ناشی از برخورد دو جت مایل ارائه‌شده است. همچنین مشخص شد که ورود هوا تاثیر قابل‌ملاحظه‌ای بر کاهش عمق آبشستگی دارد.