ارزیابی مدل aquacrop در تخمین عملکرد برنج تحت کشت آبیاری تناوبی

کشت برنج در شمال ایران که از لحاظ استراتژیک و اقتصادی بسیار مهم می‌باشد، مستلزم تغییر مدیریت آبیاری با استفاده از روش آبیاری سنتی (آبیاری غرقابی) است. مدل‌های گیاهی که بتواند عملکرد محصول را در مدیریت‌های مختلف آبیاری و شرایط مختلف شبیه‌سازی کند، بسیار سودمند در صرف وقت و هزینه خواهد بود. در این پژوهش از آخرین نسخه مدل aquacrop استفاده شد. در همین راستا، پژوهشی به‌منظور مقایسه سطوح مختلف دور و مقدار آبیاری و تاثیر آن بر میزان مصرف آب، عملکرد شلتوک و بهره‌وری آب برنج در اراضی شالیزاری شهرستان بابلسر واقع در استان مازندران در تابستان 1397 به انجام رسید. این آزمایش در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی، در سه تکرار و چهار تیمار در مجموع در 12 کرت آزمایشی انجام شد. تیمارها به ترتیب عبارت بودند از ti (آبیاری سنتی/ غرقابی)، ai1، ai3 و ai5 (آبیاری تناوبی به ترتیب یک، سه و پنج روز پس از ناپدید شدن آب از سطح خاک). بعد از اعمال شیوه‌های مختلف آبیاری و ثبت میزان آب تجمعی داده‌شده به تیمارها، میزان عملکرد دانه و بهره‌وری آب نیز مشخص شد. برای کمی سازی و صحت سنجی اثرات مدیریت‌های مختلف آب بر عملکرد برنج؛ واسنجی، اعتبارسنجی و آنالیز حساسیت مدل بر اساس اندازه‌گیری‌های مزرعه‌ای انجام شد. بعد از واسنجی، مدل برای چهار تیمار مذکور اجرا شد و نتایج نشان داد که مدل توانست عملکرد محصول را با دقت بالا (0.81