بررسی تغییرات زمانی- مکانی کیفیت منابع آب زیرزمینی دشت بروجرد- دورود

منابع آب زیرزمینی بزرگ ترین ذخیره ی قابل‌دسترس آب شیرین زمین هستند و مدیریت این منابع و کنترل کیفی آن ها از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف از این تحقیق، بررسی تغییرات زمانی و مکانی پارامترهای کیفی آب زیرزمینی ازنظر مصارف شرب و کشاورزی بر اساس طبقه بندی شولر و ویلکاکس در دشت بروجرد- دورود است. در پژوهش حاضر از پارامترهای کیفی ازجمله هدایت الکتریکی، نسبت جذبی سدیم، اسیدیته، کلسیم، کلر، منیزیم، سدیم و سولفات از 55 منبع در سال های 1380 و 1395 استفاده شد. برای تهیه نقشه های پهنه بندی از روش‌های زمین‌آمار که روش درون یابی کریجینگ مناسب‌تر بود، استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که اکثر مناطق دشت در سال های 1380 حدود 59.78 درصد منابع در وضعیت مطلوب قرار دارند که در سال 1395 به 95.79 درصد بهبودیافته است. در طبقه بندی کشاورزی در سال 1380 بیش از 74.08 درصد منطقه دارای کیفیت خوب و قابل‌قبول بوده است که در سال 1395 به حدود 85.94 درصد افزایش‌یافته است.