ارزیابی و اصلاح مدل های والیانتز برای برآورد تبخیر- تعرق گیاه مرجع در شرایط کمبود داده

برآورد دقیق تبخیر-تعرق گیاه مرجع (eto) نقش بسزایی در بهبود مدیریت مصرف آب در مزرعه و برنامه ریزی آبیاری دارد. روش های مختلفی جهت برآورد eto موجود می باشد. معتبرترین روش برآورد eto مدل فائو-پنمن -مانتیث (fao-pm) می باشد، اما این مدل به داده های ورودی زیادی نیاز دارد که در اکثر ایستگاه‌های هواشناسی بخصوص در کشورهای در حال ‌توسعه به‌ طور کامل اندازه گیری نشده و یا داده های اندازه گیری شده دقت کافی ندارند. لذا محققین به سایر روش های تجربی با داده ورودی کمتر روی آورده اند. در این مطالعه ابتدا مقادیر روزانه eto با استفاده از روش های تجربی پریستلی تایلور، هارگریوز، روش پیشنهادی فائو در شرایط کمبود داده و دو شکل معادله والیانتز در ایستگاه سینوپتیک مشهد محاسبه و با مقادیر محاسبه شده با روش fao-pm مورد مقایسه قرار گرفت. همچنین در این مقاله با اصلاح دو شکل معادلات والیانتز مدل های جدیدی برای برآورد eto در شرایط کمبود داده سرعت باد و همچنین سرعت باد و رطوبت نسبی ارائه شد. نتایج نشان داد در شرایط کمبود داده سرعت باد و رطوبت نسبی مدل والیانتز اصلاح شده در این مقاله نسبت به سایر روش ها بالاترین دقت را داشت، به ‌طوری که مقدار شاخص های r^2، rmse و mae به ترتیب 0.85، 1.59 و 1.26 میلی متر در روز محاسبه گردیدند. همچنین نتایج نشان داد در شرایطی که در ایستگاه هواشناسی تنها داده دما موجود باشد، روش هارگریوز اصلاح شده بالاترین دقت را داشت.