بررسی جریان خروجی روزنه‎ها با قطر و پوشش‎های متفاوت در سیستم آبیاری زیرسطحی

استفاده از گسیلنده مناسب نظیر لوله‎های روزنه‎دار در سیستم آبیاری زیرسطحی کارآمدی این سیستم‌ها را ارتقاء می‌دهد. در این پژوهش، بهترین شرایط هیدرودینامیکی محیط نشت، شرایط بهینه هیدرولیکی روزنه و اثر متقابل هیدرولیک روزنه و محیط پیرامون آن بررسی شد. بدین منظور وضعیت جریان و مقاومت جریان خروجی از لوله پلی‎اتیلن 16 میلیمتری با روزنه‎های به قطر 1، 2.5، 5، 8 و10 میلیمتر (در دو حالت استفاده از پوشش ژئوتکستایل و عدم استفاده از آن) در محیط خاک رسی و گراول با قطر متوسط 12 میلیمتر در فشارهای 0.25، 0.5، 0.75،1، 1.25، 1.5، 1.75 و 2 اتمسفر بررسی گردید. نتایج آزمایش با استفاده از آزمون تجزیه واریانس دوطرفه مقایسه شد و منحنی‎های مشخصه روزنه‎های مختلف با برازش داده‌های آبدهی بر حسب فشار برای کلیه آزمایشات تهیه گردید. بازه مقادیر r^2 و توان معادله دبی فشار مربوطه به ترتیب معادل 99% 93% و 0.63 0.41 به‌دست آمد. نتایج آزمایش نشان داد که استفاده از گراول به تنهایی در اطراف روزنه مدفون در خاک در کلیه قطر‎ها موجب کاهش مقاومت جریان، افزایش سرعت خروج آب از روزنه و آشفتگی بیشتر جریان گردید و برعکس استفاده از ژئوتکستایل باعث افزایش مقاومت جریان شد و مشاهده شد که در روزنه‎های با قطرهای 1 و 2.5 میلیمتر لفاف ژئوتکستایل در خاک و گراول موجب بروز مقاومت با اختلاف معنی‎دار نسبت به حالت معمولی شد. بر مبنای نتایج حاصل استفاده از روزنه 1 میلیمتری در تمامی محیط‎ها و روزنه 2.5 میلیمتری در محیط خاک با وجود یا بدون وجود لفاف ژئوتکستایل در سیستم آبیاری زیرسطحی توصیه می‌گردد.