تعیین حجم آب قابل برداشت ماهانه از رودخانه زهره به منظور تامین آب شرب شهرستان هندیجان

ارزیابی روند تغییرات دبی رودخانه در مدیریت منابع آب بهره‌برداری از آن به منظور مصارف گوناگون امری مهم است. در این مطالعه روند تغییرات دبی رودخانه زهره در سه ایستگاه پل‌فلور، خیرآباد و دهملا با استفاده از آزمون‌های من کندال، سن و نمودار جعبه‌ای در مقیاس‌های زمانی ماهانه، فصلی و سالانه طی سال‌های 1375 تا 1394 مورد بررسی قرار گرفت. به‌منظور تعیین حجم آب قابل برداشت به‌صورت ماهانه از رودخانه جهت تامین آب شرب شهرستان هندیجان، با استفاده از فرمول tennant جریان زیست‌محیطی تعیین گردید و از دبی جریان رودخانه ثبت شده در ایستگاه دهملا که نزدیک‌ترین ایستگاه به شهرستان هندیجان است، کسر شد. نتایج حاکی از آنست که در تمام ایستگاه‌ها ماه‌های فروردین و اردیبهشت دارای بالاترین حجم دبی در طول سال می‌باشند. هم‌چنین در دو ایستگاه خیرآباد و پل‌فلور در فصل بهار بیش‌ترین حجم دبی رودخانه محاسبه گردید. این در حالی است که در ایستگاه دهملا در فصل زمستان، با تفاوت اندکی، حجم آب رودخانه نسبت به فصل بهار بیش‌تر است. از طرفی طبق آزمون من کندال و سن، در تمای فصول روند کاهشی در میزان دبی رودخانه مشاهده شد و بیش‌ترین شیب روند کاهش در فصل بهار رخ داده است. نمودارهای حاصل از آزمون‌های من کندال و سن نیز نشان‌دهنده وجود روند کاهشی در میزان دبی سالانه در کلیه ایستگاه‌های مطالعه شده است. در نهایت مشخص گردید که ماه‌های آبان، آذر، دی، بهمن و اسفند جزء ماه‌های پرآب و مناسب جهت برداشت از رودخانه برای تامین آب آشامیدنی می‌باشد. در مقابل ماه‌های خرداد، تیر و تا حدود قابل توجهی مرداد و شهریور، حجم آبی به منظور برداشت باقی نمی‌ماند و آب پایه موجود در رودخانه به منظور حفظ محیط‌زیست رودخانه و اکوسیستم وابسته به آن، باید حفظ گردد.