مطالعه مکان یابی پتانسیل استحصال آب باران در مناطق خشک با استفاده از روش topsis ؛ مطالعه موردی دشت انارک

استحصال آب باران یکی از مهم ترین روش های مدیریت بهره‌برداری از آب برای مقابله با کم‌آبی می‌باشد که با توجه به نیاز روز افزون کشور به آب، امری اجتناب ناپذیر است. اولین مرحله در راستای مدیریت منابع آب باران، شناخت پتانسیل آب باران است. تحلیل تصمیم گیری چند معیاره (mcda) نیز به عنوان یک ابزار مهم در تصمیم گیری های مدیریت منابع طبیعی و به‌طور ویژه مدیریت منابع آب شناخته‌شده است. در این پژوهش به‌منظور شناسایی شاخص های موثر در مکان یابی پتانسیل استحصال آب باران از روش تصمیم گیری چند معیاره استفاده شد. معیار های مورد نظر ازجمله تناسب باهدف، دقت و سهولت دسترسی، میزان پذیرش در جوامع محلی، هزینه و زمان برای تصمیم گیری انتخاب شدند و وزن هریک از معیارها با بهره گیری از روش آنتروپی شانون به دست آمد. 31شاخص برای تصمیم گیری انتخاب شدند و وزن هریک از آن‌ها با بهره گیری از روش تاپسیس(topsis) محاسبه و اولویت بندی شدند. نتایج پژوهش نشان می دهد در میان شاخص های رتبه بندی شده، شاخص های نفوذپذیری خاک با وزن 0/820، بافت خاک با وزن 0/810، هدایت الکتریکی خاک با وزن 0/806، عمق خاک با وزن 0/710، کیفیت آب با وزن 0/650، درصد پوشش با وزن 0/616، متوسط بارش سالانه با وزن 0/615 و افت سطح آب زیرزمینی با وزن 0/517 به‌عنوان موثرترین شاخص ها برای استحصال آب باران در اولویت قرار گرفتند.