توزیع مکانی شدت خشک‌سالی هواشناسی در حوزه آبخیز کارون شمالی

بررسی علمی پدیده‌ی خشک‌سالی برای، مدیریت منابع آب و تخفیف اثرات ضروری است؛ اما اطلاعات موجود به‌صورت نقطه‌ای در دسترس هستند درحالی‌که این پدیده گستره‌ای از زمین را در برمی‌گیرد. هدف از این مطالعه تحلیل مکانی شدت خشک‌سالی هواشناسی در حوزه آبخیز کارون شمالی با استفاده از روش زمین‌آمار کریجینگ است. بدین منظور با استفاده از نرم‌افزار dic شاخص بارش استاندارد (spi) برای 24 ایستگاه باران‌سنجی منطقه محاسبه شد. سپس توزیع مکانی شاخص spi با استفاده از روش زمین‌آمار کریجینگ در زیر مدل‌های کروی، نمایی، خطی، خطی با آستانه و گوسی برای سه سال (ترسال، خشک و نرمال) انجام شد. نتایج حاصل از آنالیز واریوگرام‌ها و معیارهای خطا، نشان می‌دهد روش زمین‌آماری کریجینگ با مدل نمایی به دلیل پایین‌تر بودن مقادیر خطا از توانایی بالاتری در پهنه‌بندی شاخص spi برخوردار است. در نهایت نقشه‌های حاصل از پهنه‌بندی شاخص spi در حوزه آبخیز کارون شمالی نشان می‌دهد در خشک‌سالی سال آبی 87-1386 شدت خشک‌سالی در بخش شرقی حوزه به‌خصوص ایستگاه بروجن بیشتر است و قسمت‌های شمالی حوزه مثل ایستگاه‌های دشتک، هیرگان و شهرکرد در ترسالی 85-1384 بارش بیشتری نسبت به بخش‌های دیگر حوزه داشته‌اند. پراکندگی شدت‌های مشاهده‌شده می‌تواند متاثر از جهت ورود سیستم‌های باران‌زا و جهت گسترش ارتفاعات باشد.