بررسی توانایی حذف نیترات از محلول آبی به وسیله جاذب های گیاهی در شرایط آزمایشگاهی

نیترات موجود در پساب از مهم ترین آلاینده هاست که در اثر استفاده از کودهای ازته به وجود می آید. افزایش غلظت نیترات می‌تواند منجربه بیماری‌های مختلفی در انسان و حیوانات شود. روش های مختلفی برای حذف نیترات از آب وجود دارد که هرکدام ازاین‌روش ها هزینه بالایی دارند. ازاین‌رو در این تحقیق سعی شده تا کارایی حذف نیترات به وسیله ضایعات کشاورزی ارزان قیمت مورد بررسی قرار گیرد. این پژوهش در آزمایشگاه آبیاری دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری انجام شد. در این آزمایشات عواملی همچون زمان تعادل، ph، مقدار جاذب و مدل های جذب لانگمویر و فرندلیچ مورد مطالعه قرار گرفت. زمان تعادل برای پوسته برنج، خاک اره و کاه گندم به ترتیب برابر با 60، 30و 60 دقیقه بدست آمد و برای هر سه جاذب کاهش ph منجربه افزایش کارایی حذف نیترات شد و ph بهینه برابر 3 به دست آمد. همچنین با افزایش مقدار جاذب ، مقدار جذب ابتدا افزایش و سپس کاهش یافته و مقدار جاذب بهینه برابر 2/5 گرم بر لیتر محاسبه شد. همچنین بررسی ها نشان داد برای هر 3 جاذب پوسته برنج، خاک اره و کاه گندم، مدل لانگمویر داده ها را بهتر از مدل فرندلیچ برازش می دهد و حداکثر مقدار جذب به ترتیب 7/43 ،10/73 و 6/52 میلی گرم بر گرم محاسبه شده است.