تغییرات زمانی و مکانی بارش در ایران تحت تاثیر تغییراقلیم تا سال 2100

در این پژوهش، اثرات بلندمدت تغییراقلیم بر تغییرات مکانی و زمانی بارش در سطح کشور تحت سناریوهای a1b، a2 و b1 تا سال 2100 بررسی شد. با استفاده از داده های بارش روزانه در دوره ی پایه (2010-1980) در 52 ایستگاه سینوپتیک، مدل lars-wg واسنجی شده و جهت ریزمقیاس سازی داده های مدل گردش عمومی جو hadcm3 تحت سناریوهای مذکور تا سال 2100 استفاده شد. نقشه های پراکنش مکانی تغییرات بارش در محیط gis تهیه شد. مقادیر اندک جذر میانگین مربعات خطای نرمال شده و ضریب کارآیی بالا در مقایسه ی مقادیر مشاهده ای و شبیه سازی شده ی بارش حاکی از عملکرد مطلوب مدل lars-wg برای شبیه سازی بارش بود. نتایج شبیه‌سازی نشان داد که تغییراقلیم باعثِ افزایش غیریکنواخت بارش در دو مقیاس مکانی و زمانی در بخش اعظم کشور خواهد شد. افزایش بارش در کرانه‌های دریاهای خزر، عمان و خلیج فارس، دامنه های غربی رشته کوه های زاگرس و دامنه های شمالی رشته کوه های البرز بیش تر از نواحی مرکزی، شرقی و شمال شرقی ایران بود. علی رغم افزایش میانگین بارش در تمام دوره‌های زمانی، میانگین بارش در دوره های زمانی 2070-2041 و 2100-2071 کم تر از مقدار آن در دوره ی زمانی 2040-2011 بود. این مساله، لزوم برنامه ریزی در استفاده‌ی بهینه از بارش موثر در کشور را به اثبات می رساند.