بررسی تامین آب مورد نیاز بخش های مختلف شهر از طریق استحصال آب باران؛ مطالعه موردی شهر بناب

جمع آوری آب باران می تواند کمک زیادی به تامین بخشی از نیازهای آبی مناطق خشک مانند ایران کند. در این تحقیق، پتانسیل شهر بناب برای استفاده از سیستم های استحصال آب باران بررسی شد. بدین منظور مساحت بخش‌های مختلف شهر تعیین و با استفاده از میانگین 13 ساله (91-1379) بارندگی در ماه های مختلف، حجم روانابی که می تواند در این ماه ها در سطوح مختلف شهر ایجاد گردد، محاسبه شد. نتایج نشان دادند که در صورت جمع آوری رواناب کل سطوح شهر در هر ماه، %100 نیاز آبی مراکز عمومی، تجاری و صنعتی در ماه های فروردین و اردیبهشت تامین می شود. همچنین مقداری از رواناب در این دو ماه قابل ذخیره است که می توان از آن برای جبران کمبود ماه‌های خرداد تا مهر استفاده نمود. در حدود %100 نیاز آبی ماه های آبان تا اسفند از طریق رواناب جمع آوری شده در همین ماه ها قابل تامین است. با جمع آوری رواناب از سطوح حیاط و پشت بام های مناطق مسکونی در ماه های فروردین تا اسفند، درصدی از نیاز آبی بخش خانگی قابل تامین است. ماه های مرداد و آبان نسبت به ماه های دیگر به ترتیب کمترین (%0/59) و بیشترین (%43/25) مقدار این نیاز را می توانند تامین کنند. در صورت تامین نیاز آبی هر ماه از طریق بارندگی مربوط به همان ماه در کل سطوح شهر، %100 نیاز آبی فضای سبز شهر در تمام ماه ها به جز تیر و مرداد تامین می شود. با استفاده از بارندگی ماه های فروردین تا خرداد علاوه بر تامین کل نیاز فضای سبز این ماه ها، می توان کمبود ماه های تیر و مرداد را نیز به طور کامل تامین نمود.