طراحی و اعتباریابی سنجه اندازه‌گیری هم آفرینی در دانشگاه

هدف: در عصر دانش و با توجه به گستردگی، تنوع و وسعت دانش موجود در زمینه های مختلف، توسعه فرایندهای هم آفرینی راهی است در جهت استفاده بهینه و موثر دانش موجود و کاهش ابهام ها و عدم قطعیت ها. لیکن فرایندها و مولفه های هم آفرینی مخصوصا در جامعه علمی دانشگاهی هنوز به خوبی شناخته نشده است. هدف از پژوهش حاضر ساخت پرسشنامه هم آفرینی و بررسی روایی و پایایی آن در جامعه دانشگاهی، مبتنی بر نظریه پراهالاد و رامسومی بود. روش: نخست با بررسی پیشینه هم آفرینی، مدل 4 بعدی پراهالاد و رامسومی انتخاب گردید. سپس فهرست اولیه ای از 40 سوال تهیه شد و در اختیار 13 نفر از متخصصین قرار گرفت. برای بررسی روایی، سازگاری درونی و تکرارپذیری پرسشنامه، به ترتیب از نسبت روایی محتوایی، شاخص روایی محتوایی، ضریب آلفای کرونباخ و تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد. تحلیل عاملی تاییدی پرسشنامه با استفاده از نرم افزار amos انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد که نسبت روایی محتوایی 9 سوال از 40 سوال مربوط به پرسشنامه هم آفرینی پایین تر از 0/54 است و از لیست سوالات حذف شدند. شاخص روایی محتوایی پرسشنامه نهایی مقدار 0/85 محاسبه شد که قابل قبول بود. نتایج تحلیل عاملی تاییدی نشان داد که شاخص rmseaنیز کمتر از 0/08 است و نشان دهنده برازش مناسب الگوی تحلیل عاملی بود. همچنین در بررسی برازش مدل، مقدار pvalue بیش از 0/05 بود. نتایج نشان داد که پایایی پرسشنامه برابر با 0/95 و تکرارپذیر می باشد.محدودیت ها و پیامدها: از روش های کیفی در گردآوری داده ها مانند مصاحبه و مشاهده استفاده نشد. اثرات نمونه گیری و خطای اندازه گیری، گستردگی آموزش عالی ایران، پر هزینه بودن جمع آوری داده ها، کمبود مطالعات انجام شده و عدم همکاری خبرگان آموزش عالی از جمله محدودیت های پژوهش حاضر است.پیامدهای عملی: برای سنجش هم آفرینی در بین اعضای هیات علمی می بایست از یک ابزار قابل اعتماد استفاده نمود. با توجه به نتایج بدست آمده در این مطالعه، پرسشنامه فراهم آمده برای استفاده در محیط دانشگاهی پایایی مطلوب و روایی مناسبی دارد.ابتکار یا ارزش مقاله: از آنجا که مقاله حاضر به مفهوم هم آفرینی و ساخت مقیاس سنجش آن پرداخته است به فهم عمیق تر این مفهوم کمک می کند و ایده هایی را جهت عملیاتی کردن آن در فضای آموزش عالی فراهم می آورد.

Developing and Validation of co-creation Questionnaire

Background and aim: The present study was designed to develop a measurement tool for the estimation of cocreation in universities. In the first stage, after review the related literature, based on Prahalad and Ramaswamy (2004), a 40 items questionnaire was developed and delivered to 13 experts in this context.Method: For the evaluation of validity, internal consistency and repeatability of the cocreation questionnaire the content validity ratio (CVR), content validity index and Cronbach α coefficient methods were Used.  The results showed that the content validity ratio of 9 questions was less than 0.54 and were removed from the list of questions. The content validity index of the final questionnaire was calculated to be 0.85, which was acceptable.Results: The results of confirmatory factor analysis showed that the RMSEA index is less than 0.08 and showed a good fit of the model. Also, in the model fit study, the pvalue was more than 0.05. Through Cronbach’s alpha coefficient, reliability coefficients were obtained equal to 0.95.Limitations: Qualitative methods were not used in data collection such as interview and observation. The effects of sampling and measurement error, the extent of higher education in Iran, the high cost of data collection, the lack of studies and the lack of cooperation of higher education experts were the limitations of the present study.Practical implications: For measurement of cocreation in educational workplaces, a valid and reliable instrument is required. Based on the obtained results, it can be concluded that the developed questionnaire is a valid and reliable tool for the estimation of cocreation in university.Initiative or value of the article: Since the present article deals with the concept of cocreation and the construction of its measurement scale, it contributes to a deeper understanding of this concept and provides ideas for its implementation in the higher education environment