شناسایی عوامل سازمانی موثر بر مدیریت پژوهش و فناوری سازمان های دانش بنیان در ایران

در ابعاد مختلفی چون سیاست، امنیت و اقتصاد یک کشور، علم و فناوری از مولفه های اساسی قدرت در سطح ملّی و بین المللی به شمار می رود. ظرفیت های عظیم دانشی و انسانی گسترده و درعین حال استعداد رشد و پیشرفت ملّی، ضرورت تدبیر بهینه و اثربخش منابع در این عرصه را دوچندان می سازد. درحالیکه جمهوری اسلامی ایران در حال حرکت به سمت اقتداری دانشبنیان در سطح ملّی و بین المللی است، مدیریت پژوهش و فناوری برای ارتقای سطح کنونی علم و فناوری حائز اهمیت است. نوک پیکان جهش در علم و فناوری و اتصال آن به جامعه نیز در دست سازمان های دانش بنیان است. هدف این پژوهش، بررسی عوامل سازمانی موثر بر مدیریت پژوهش و فناوری سازمان های دانش بنیان در ایران است. این پژوهش از نوع کیفی است و گردآوردی داده ها از طریق مصاحبه با کارشناسان و صاحبنظران عرصه مدیریت پژوهش و فناوری انجام شده است. تحلیل داده های مصاحبه نیز با روش تحلیل مضمون صورت گرفته است. با توجه به نتایج این پژوهش میتوان عوامل سازمانی را در قالب 7دسته کلی تقسیم کرد: عوامل ناظر بر مدیران دانشی، نظام برنامه ریزی، فرهنگ سازمانی، مدیریت منابع انسانی، مدیریت دانش،، نظام ارزیابی، مدیریت مالی. در هر یک از این عوامل، به صورت جزئی تر، هم عوامل موفقیت ساز و هم عوامل شکست زا ذکر شده اند.