دستورکار خط مشی های اصلاح نظام اداری در ایران مبتنی بر نقش کانون های تفکر و شبکه های اجتماعی

هدف پژوهش حاضر، ارائه الگوی دستور کار خط مشی گذاری اصلاح نظام اداری در ایران مبتنی بر نقش کانون های تفکر و شبکه های اجتماعی است. این پژوهش از نوع ترکیبی است و با استفاده از نظریه داده بنیاد انجام شده است. برای جمع آوری داده ها از ابزار مصاحبه به منظور شناسایی و کسب نظر خبرگان نظام اداری بهره برده شده است. به منظور آزمایش مدل از پرسشنامه و برای تحلیل داده ها از مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شده است. داده ها توسط کدگذاری باز، محوری و انتخابی تحلیل شده و پس از آزمایش مدل، قضایای پژوهش ارائه شد. نتایج نشان می دهد شرایط علّی اثرگذار بر دستور کار خط مشی های اصلاح نظام اداری شامل حوزه های ساختاری و سازماندهی، بهره وری، سرمایه انسانی، مدیریتی، قوانین و مقررات و ارتباطات بین المللی است. عوامل مداخله گر عبارت اند از: کانون های تفکر؛ عدم تخصیص بهینه بودجه؛ فقدان انگیزه و تعهد مستمر مدیران و کارگزاران که با توجه به عوامل زمینه ای شامل جریان های سیاسی، اجتماعی فرهنگی، اقتصادی فناوری، بین المللی و سازمانی اداری بر دستور کار خط مشی های اصلاح نظام اداری تاثیرگذارند؛ همچنین راهبردهای ارائه شده شامل انطباق قابلیت ها، ظرفیت ها و توانمندی های نظام اداری با نقش و وظایف یک دولت ایده آل و مطلوب و فرهنگ سازی برای ایجاد تحول و اصلاح در نظام اداری به پیامدهای مثبت اصلاح نظام اداری منجر می شوند.