مطالعه اثر هوش فرهنگی و خصیصه های شخصیتی بر عملکرد شغلی کارکنان با میانجی گری سازگاری میان فرهنگی

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر هوش فرهنگی و خصیصه‌های شخصیتی بر عملکرد شغلی کارکنان با نقش میانجی‌گری سازگاری میان فرهنگی در شرکت پالایش نفت تهران می‌باشد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، در گروه تحقیقات کاربردی قرار گرفته و از جهت روش، تحقیق توصیفی و در زمره تحقیقات پیمایش و همبستگی قرار می گیرد. جامعه آماری این پژوهش را 2700 نفر از مدیران و کارکنان شرکت پالایش نفت تهران تشکیل می‌دهد که از این تعداد 337 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده‌های این پژوهش از طریق پرسشنامه و به روش تصادفی طبقه‌ای جمع آوری و با روش مدل معادلات ساختاری توسط نرم افزار spss22 و amos22  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرانباخ و پایایی ترکیبی، و روایی پرسشنامه با استفاده از روایی همگرا و روایی محتوا با استفاده از نظر متخصصان آشنا به موضوع پژوهش مورد تایید قرار گرفت. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده‌ها منجر به تایید همه‌ی فرضیه‌های پژوهش گردید. نتایج و یافته‌های مدل معادلات ساختاری حاکی از آن است که سازگاری میان فرهنگی به عنوان متغیر میانجی نقش موثری را در تاثیر هوش فرهنگی و خصیصه‌های شخصیتی بر عملکرد شغلی ایفا می‌کند.