ارتباط بین مدیریت دانش با اثربخشی سازمانی در کارکنان وزارت ورزش و جوانان

اثربخشی سازمانی به عنوان مهم‌ترین هدف هر سازمان، مقصدی است که تمام تلاشهای سازمانی در راستای رسیدن به آن صورت می‌گیرد. بنابراین، هدف تحقیق حاضر تعیین ارتباط بین مدیریت دانش با اثربخشی سازمانی در کارکنان وزارت ورزش و جوانان بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان رسمی وزارت ورزش و جوانان (430=n) بوده که از بین آنها 203 نفر با استناد به جدول کرجسی و مورگان و به شیوه‌ تصادفی انتخاب شدند. به منظور سنجش اثربخشی سازمانی از پرسشنامه اثربخشی سازمانی هسو (2002) و به منظور سنجش مدیریت دانش از پرسشنامه مدیریت دانش پروبست و همکاران (2000) استفاده شد. همچنین، جهت تحلیل داده‌ها از آزمونهای شاپیروویلک، همبستگی و رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج تحلیل داده‌ها نشان داد مدیریت دانش با اثربخشی رابطه معناداری دارد (05/0>p). به‌علاوه، مدیریت دانش قابلیت پیش‌بینی اثربخشی سازمانی را داشت. همچنین، بر اساس نتایج بدست آمده از آزمون رگرسیون چندگانه، تمامی ابعاد مدیریت دانش در معادله رگرسیون وارد شده و در مجموع قادر به تبیین 35 درصد از واریانس اثربخشی سازمانی بودند و در بین این ابعاد، دو مولفه بکارگیری دانش و ثبت و ضبط دانش، به ترتیب بیشترین توان پیش‌بینی معنادار برای اثربخشی سازمانی را داشتند. با در نظر گرفتن نتایج بدست آمده، توجه به نحوه مدیریت دانش کارکنان در سازمان می‌تواند به عنوان مولفه‌ای تاثیرگذار بر ارتقاء اثربخشی سازمانی مدنظر مدیران تمامی سازمانها و از جمله سازمان های ورزشی قرار گیرد.